Van San Marino via Abruzzo naar Sorrentokust

Dinsdag 13 april 2010
We maken ons klaar voor vertrek. Terwijl ik op het terras bij de receptie het reisverslag op internet plaats en de e-mail check, rekent Jan af, loost het water uit de afvaltank, tapt schoon water en zet de camper alvast op de parkeerplaats. Jeroen komt afscheid nemen en nadat we hem hebben uitgezwaaid, lunchen we eerst en wassen af en vertrekken dan. Om de saaie Po-vlakte snel achter ons te laten en omdat het al vrij laat is, trakteren we onszelf vandaag op de tolweg. De A8 naar Milaan, de A50 en via de A1 passeren we Piacenza, Parma en Bologna. De A14 brengt ons tot Rimini. Daar nemen we de hobbelige S72 naar de oudste republiek ter wereld: het volgebouwde ministaatje San Marino. Een prachtige camperplaats, aan de voet van Monte Titano en gelegen nabij het historisch centrum met maar één nadeel: een nare wit lemen ondergrond die nog sopt van het regenwater. Aangezien Monte Titano tussen ons en de satelliet instaat, kijken we ’s avonds vier afleveringen van seizoen 15 van ER, besteld in Engeland en met NL-ondertiteling.

Woensdag 14 april 2010
Om 10:00 uur wandelen we via een steil pad naar het vertrekstation van de kabelbaan. Deze brengt ons naar het historisch centrum van San Marino, hooggelegen op de helling van Monte Titano. Een stadje dat het hele jaar door overspoeld wordt door toeristen, zo ook vandaag. We wandelen een paar uur door het sfeervolle plaatsje en nemen dan de kabelbaan terug naar de camperplaats. Na de lunch rijden we langs de kust naar Loreta. De kustweg doet ons denken aan die in Spanje, net zo volgebouwd en even druk, maar wel met meer groen. Ook Loreta heeft weer een mooie camperplaats nabij het centrum. We bekijken Santa Casa, het huisje van Maria dat in 1294 op wonderbaarlijke wijze door engelen overgevlogen werd uit het heilige land en de basiliek die daar omheen werd gebouwd. Het huisje van Maria heeft de stad gemaakt tot een belangrijk bedevaartcentrum. De kraampjes en souvenirswinkels zijn dan ook rijkelijk gevuld met heiligenbeelden.

Donderdag 15 april 2010
Vanuit Loreta nemen we tot Pescara de A14 langs de kust. We rijden de provincie Abruzzo binnen. Groene heuvels met olijfbomen en wijnranken. Bij Chieti verlaten we de snelweg en rijden via de S5 richting Popoli verder het binnenland in. De groene heuvels worden ruige bergen. We willen de S83 door het Nationaal Park van Abruzzo rijden, volgens de gids een prachtige weg. Helaas is de weg gedeeltelijk afgesloten en nemen we de SP17, een mooi alternatief. Het is merkbaar dat we hier hoger zitten. Hellingen vol bomen nog niet in het blad en met een bruine waas overdekt. Op de achtergrond hoge bergen met sneeuw. Het laatste gedeelte van de S83 is wel open en dat is maar goed ook, want daaraan ligt de camping die we zoeken.

Vrijdag 16 april 2010, geboortedag van Aron
Een koude douche, deze morgen op camping Vecchio Mulino in Opi. Bovendien geven de douches, in een gemeenschappelijke ruimte en met slechts een gordijntje ervoor, een onbehaaglijk gevoel. Niet het meest ideale begin van de dag.
Om 10:15 uur vervolgen we de S83 naar Barrea, gelegen aan een prachtig turkooiskleurig meer. We verruilen Abruzzo voor Molise. De bochtige S158 brengt ons weer naar de bewoonde wereld. Met een ruime boog rijden we over de S6 en S7 en A30 om Napels heen, zien we de Vesuvius liggen en naderen we de imponerende Sorrentokust. Van hieraf zie je Napels liggen. Na drie tunnels en een brug moeten we rechtsaf naar de camping. We draaien een griezelig steil aflopend, smal en bochtig weggetje in. Na even komt ons een vrachtwagen tegemoet, het hele weggetje vullend. Wij moeten achteruit weer omhoog rijden tot het begin van de weg om de vrachtwagen door te laten.
Ik slaak een zucht van verlichting als we zonder verdere hindernissen camping Villaggio Azzurro in Marina di Equa bereiken. We krijgen een kleine plaats onder sinaasappelbomen toegewezen. Het gras staat vol met madeliefjes. Hoe we ook proberen door een gaatje in het bladerdak de satelliet te bereiken, het lukt niet. Maar daar hebben we gelukkig onze ER-dvd’s voor.
We kijken rond in het haventje. Het is prachtig weer geworden. Tot onze vreugde vertrekt hier dagelijks een boot naar Capri en daar hebben we wel belangstelling voor.

Zaterdag 17 april 2010
Vanmorgen hebben we de camper verplaatst naar een plek waar we wel ontvangst hebben. Als we hier een paar dagen willen blijven, vinden we het jammer om geen tv te hebben. Tenslotte willen ook wij de Ijslandse vulkaanaswolk volgen.
We halen bij de receptie kaartjes voor het openbaar vervoer naar Sorrento. De bus die volgens de timetable om 12:20 uur moet vertrekken, komt niet opdagen. Als we ons hierover beklagen bij de receptie, bieden ze aan ons naar het station te brengen. De trein vertrekt op tijd en tien minuten later zijn we er. We kijken eerst waar we buskaartjes kunnen kopen naar Amalfi, dat ook nog op ons verlanglijstje staat en waar die bus vertrekt. Daarna verkennen we het stadje. Het leukst vinden we een hele lange smalle straat met allemaal winkeltjes. Door een folder die uit een brievenbus steekt, ontdekken we waar de supermarkt is. Die blijkt pas om 17:00 uur open te zijn. Omdat we toch wat boodschappen nodig hebben, installeren we ons tot die tijd op een gezellig terrasje.
Met een volle rugzak en twee tassen gaan we om 17:25 uur terug naar de camping.

Zondag 18 april 2010
Als we op punt staan te vertrekken naar Pompeji begint het te regenen. Na een blik op het wolkendek besluiten we het erop te wagen. Met de bus gaan we naar het station van Vico Equa waar we de trein richting Napels nemen en uitstappen bij Pompeji Scavi. Pompeji, de Romeinse stad met ca. 25.000 inwoners die in 79 n.C. bij een uitbarsting van de Vesuvius werd bedolven onder een laag van 6 meter as en puin. Al honderden jaren wordt eraan gewerkt het stadje weer bloot te leggen.
Bij de ingang van dat Pompeji worden we verrast als blijkt dat de toegang vandaag gratis is. Dit troffen we vorig jaar ook in dezelfde week in Rome.
De drukte valt eigenlijk reuze mee. We gaan door Porta Marina de stad binnen en komen uit bij het Forum. Langs een kant staan overdekte stellingen met enorme aantallen gevonden voorwerpen. Veel is ook verplaatst naar musea in Napels. We zien gestaltes van versteende mensen, die overvallen werden door de enorme hitte die vrijkwam bij de uitbarsting van de vulkaan.
De straten en stoepen zijn intact; de karrensporen nog zichtbaar. Grappig zijn de grote stapstenen waarover je van de ene kant naar de andere kant kon lopen en droge voeten hield. Ook dienden deze stenen als een soort verkeersdrempels. Van de gebouwen staan delen van de gevels overeind, maar de daken ontbreken. Veel panden zijn afgesloten voor publiek. In een sommige huizen zie je prachtige mozaïekvloeren en muurschilderingen. Leuk vinden we de wasserij, de overdekte markt en de uitstalkast met gemetselde toonbank met gaten voor kruiken waar dranken en gerechten werden verkocht en de winkelstraat Via dell’Abbondanza.
Op de wallen van Pompeji is er een bordeel te bezichtigen. Muurschilderingen boven de kamers gaven de specialiteit van de verschillende prostituees weer. En om aan te geven dat je je in een straat bevond met bordelen werd er een fallussymbool op de muur gemetseld.
Soms hebben we onze twijfels bij uitgevoerde renovaties, die vinden we dan te ingrijpend.
Zo’n vijf uur lopen we door het stadje, verbaasd over de omvang ervan.

Maandag 19 april 2010
Onze rustdag begint met stralend weer. Behalve wat klusjes hebben we ons voorgenomen vandaag te internetten en in het haventje bij de tabakswinkel kaartjes voor de boot naar Capri te kopen, mits de weerverwachting goed is.
Het gsm-probleem bij An is opgelost; er is een nieuwe simkaart gekocht. Iedereen hartelijk bedankt voor de hulp en/of het meedenken!