Noord Wales

Zaterdag 2 oktober 2010
We hamsteren bij supermarkt Asda in het zuidoosten van Kendal en pikken bij Crooklands de M6 op.
Over de ruime snelweg, met maar liefst vier rijstroken, laveren we tussen Lancaster, Preston, Blackburn, Manchester en Liverpool door. De steden blijven vrijwel onzichtbaar voor ons. We hebben besloten om het bezoek aan Liverpool te laten vervallen. Onder de tonen van de Beatles’ Help vangen we net een glimp op van de Mersey.
Ten westen van Chester, net in Noord Wales, vinden we een camperplaats bij Thornleigh Park Farm.
We volgen op tv de stemming van het CDA-congres over het regeerakkoord met de VVD met gedoogsteun van de PVV.

Zondag 3 oktober 2010
Vanaf gisteravond regent het onafgebroken. De camper staat tot zijn velgen in het water; gelukkig wel op een harde ondergrond. In Queensferry, een paar kilometer verwijderd van de camperplaats, vinden we een Mac Donalds. Ondanks de tergend langzame verbinding lukt het om een verslag en foto’s te plaatsen, de mail te checken en zelfs om nog even te praten met moeder Anna.
Het valt op dat in Wales alle verkeersborden tweetalig zijn. Plaatsnamen en informatie worden in het Engels en in het Welsh vermeld. Het Welsh is zo afwijkend dat er voor ons niets in te herkennen is.
Verder naar het westen wordt het droog. Na de lunch bezoeken we Conwy, een prachtig stadje aan de noordkust van Wales, geheel omgeven door een muur. Het grimmige kasteel uit de 13e eeuw domineert het plaatsje. De Suspension Bridge vlakbij het kasteel is indrukwekkend. Net als we bij Aberconwy House zijn, laten de dreigende wolken de eerste druppels vallen. Het oudste huisje van Conway uit het jaar 1.301 redt ons van de bui. We bekijken daarna nog de stadsmuren, het standbeeld van Llywelyn en St. Mary’s Church. Om half vijf verlaten we de stad via een letterlijk en figuurlijk adembenemend weggetje. De weg is ca 4 km. lang, steil en zo breed als de camper. Er zijn geen passeerhavens zoals in Schotland. Met dank aan het navigatiesysteem. Gelukkig komen we geen tegenliggers tegen. Door de keuze voor deze weg komen we bij toeval terecht op een camperplaats bij Eirianws Farm in Tyn-y-Groes aan de B5106 en aan de rand van Snowdonia National Park.

Maandag 4 oktober 2010
Pas om 11:30 uur gaan we op pad. Het wachten is op de boer om af te rekenen. Bovendien is het dumpen van het afvalwater en het tanken van vers water op verschillende plekken waardoor het veel tijd in beslag neemt.
We rijden richting Betws-y-Coed. Aan de A5 bezoeken we Ty Hyll, het Welsh voor “lelijk huis”. Volgens het gebruik was een huis, dat gebouwd werd tussen zonsondergang en zonsopgang, vrij van pacht. De grootte van het stuk land werd bepaald door hoever de eigenaar vanuit het huis zijn bijl kon gooien. We vinden het een schattig huis met een prachtige tuin, onderhouden door vrijwilligers. Iets verderop aan de A5 ligt de Swallow waterval. Via lange trappen dalen we af tot het niveau van de rivier en hebben een geweldig uitzicht op de waterval.
Betws-y-Coed is een aardige plaats, die vooral bestaat uit hotels en B & B’s. De donkere natuursteen geeft het stadje een sombere maar stoere uitstraling. Via de A470 rijden we verder door Snowdonia National Park.
Bij Blaenau Ffestiniog is een enorme leisteengroeve. Voor vervoer van de leisteen gebruikte men een smalspoorlijntje. Omdat we belangstelling hebben om met deze Ffestiniog Railway te gaan, onderzoeken we alvast de situatie bij het station. In een smalle straat horen we een vreselijk geluid, dat afkomstig blijkt van een verkeersbord dat over het dak schraapt.
In Porthmadog houden we een sanitaire stop bij Tesco en komen we via A498 terecht op een camping in Beddgelert, gelegen middenin het National Park. Het is een boscamping en zilvergrijze eekhoorns bekijken ons nieuwsgierig. Met veel moeite vinden we een plek waar we, door een gat in het bladerdak, toch televisie-ontvangst hebben. Al snel begint het te hozen. We ontdekken dat we geen telefoonontvangst hebben.

Dinsdag 5 oktober 2010
Sinds gisteravond regent het en precies voor de deur ligt een enorme plas. Omdat we hier een paar dagen willen blijven, verplaatsen we de camper naar de plaats naast ons, die droger is.
Na de lunch houdt het op met regenen en lopen we de 2 km. die ons van het dorp scheidt. Twee rivieren komen hier samen en rondom liggen bergen. Ook hier huizen van somber natuursteen.
Bedd Gelert betekent het graf van Gelert en verwijst naar een legende over Llewelyn, Prins van Wales. Op een dag in de 13e eeuw ging hij jagen en liet zijn zoon achter onder de hoede van zijn hond Gelert. Toen hij thuiskwam, werd hij enthousiast begroet door de hond die onder het bloed zat, terwijl de baby niet meer in zijn wieg lag. Llewelyn trok de conclusie dat de hond de baby gedood had en stak hem dood. De baby vond hij later ongedeerd op een andere plek met naast hem een door de hond gedode wolf. De uitbater van een hotel in het dorp was in het begin van de 19e eeuw zo uitgekookt een stapel stenen op het zogenaamde graf van de hond te leggen, waardoor het dorp veel aanloop kreeg. Natuurlijk hebben ook wij de stapel stenen bekeken.
Na een drankje bij de lokale pub keren we huiswaarts.

Woensdag 6 oktober 2010, de verjaardag van Sander
Vandaag gaan we met de stoomtrein van de Welsh Highland Railway (www.festrail.co.uk) door de bergen naar Caernarfon. Ook dit smalspoor is gebruikt voor het vervoer van leisteen. Bij de camping is een klein stationnetje waar we kunnen opstappen en dat vinden we een groot voordeel ten opzichte van de Ffestiniog Railway. Om 13:00 uur vertrekken we. De mooie tocht duurt anderhalf uur en gaat door het hart van de National Park en langs de Snowdon, de hoogste berg van het park.
We blijven ruim een uur in Caernarfon, een stad die wat aan Conwy doet denken en ook een enorm kasteel heeft. We nemen de bus terug en worden voor de camping afgezet.

Donderdag 7 oktober 2010
Het is perfect weer voor een rondrit door Snowdonia. Via de Nantgwynant vallei rijden we naar de pas van Llanberis. En over de A5 en A 4086 naar Porthmadog. Een deel van deze route reden we eerder, maar het is zo’n mooie route dat we hem graag nog eens vanaf de andere weghelft willen zien.
In Porthmadog doen we bij dezelfde Tesco boodschappen en bezoeken daarna het bijzondere Portmeirion. (www.portmeirion-village.com). De plaats ligt op een schiereiland aan een baai. Het kleurrijke dorp met allerlei bouwstijlen is de schepping van de Welse architect Sir Clough Williams-Ellis die met de bouw zijn jongensdroom verwezenlijkte. Er wonen geen mensen; de huizen zijn ingeruimd als winkel of bestemd voor vakantiewoning. Over elke steen, kleur, boom en plant is nagedacht en er is 50 jaar aan gebouwd. Overal staan bankjes, zijn uitkijkpunten en balkonnetjes. We maken een aardige wandeling langs de kust. En ook hier is gedacht aan uitkijkpunten en banken. Zelfs de vuurtoren verderop is in stijl
Camping Tanyfron in Dolgellau in het zuidelijke gedeelte van Snowdonia National Park, is onze volgende overnachtingplaats.