Blekinge Lan en Skane Lan

Zaterdag 22 september 2012
Het schiereiland Listerland staat op het programma. Het ligt om de hoek, dus we hebben geen haast. Bovendien is de regen een slechte inspirator. Jan is vandaag de held die de kachel aandoet.
Rond het middaguur zijn de boodschappen gehaald, een reisverslag geplaatst en gaan we op weg naar Horvik op het schiereiland. Niet dat we verwachten dat dit dorp ons veel te bieden heeft, maar we rekenen op een kraan. Die treffen we niet aan, maar volgens de gids barst de vissershaven van Nogersund van de kranen. Wat goed is voor een boot is goed voor ons: we vertrekken uit Nogersund, gedoucht en wel en met een volle watertank. Als we zuinig doen, komen we ermee in Denemarken en daar zijn overal langs de snelweg servicestations voor campers.
Het volgende vissersdorp op de route, Hallevik, stelt teleur. Inderdaad zijn er enkele gekleurde houten huizen, maar uitnodigend voor een ontdekkingstoer is het niet. Wel zien we nu overal kranen. Solvesborg, het laatste plaatsje dat we bezoeken, heeft volgens de reisgids nog altijd een Deense sfeer en de charme van de Middeleeuwen. Wij herkennen een enkel gebouw en het centrum is aardig. Het mooiste gebouw is veruit de St. Nicolai Kyrka, die zijn deur stevig gesloten heeft.
Op een ruime parkeerplaats in een woonwijk overnachten we.
(Route: E22, 123)
(Weer: 4)


Zondag 23 september 2012
We komen in Skane, de laatste Zweedse provincie van deze reis. Met meer geluk dan wijsheid parkeren we de camper op de meest gunstige plek ten opzichte van het centrum van Kristianstad. De stad heeft nog altijd de oorspronkelijke straatindeling uit de 17e eeuw, maar er wordt flink aan de weg getimmerd. Het centrale plein staat door bouwwerkzaamheden helemaal op zijn kop. Met moeite maken we een foto van de Renaissance kerk van de Heilige Drievuldigheid zonder bouwmaterialen. De dienst in de kerk is net afgelopen. Het is een schitterende kerk met indrukwekkende details. De kerkbanken, het orgel, preekstoel, altaar en de kroonluchters, allen uit de 17e eeuw, zijn bijzonder, terwijl de gewelven van het plafond sober wit zijn. We lopen door de uitgestorven winkelstraten waar slechts een enkele winkel geopend is. Alleen bij Coop Konsum is het druk, want die bieden een gunstig geprijsde zondagse lunch. Wij lunchen in de camper en rijden 15 km. zuidoost, naar Ahus. De kustplaats heeft een langgerekte haven (met kranen!) en een aardige winkelstraat. De schattige oude vakwerkhuizen en de stijlvolle Maria Kyrka met mooie kleuren moeten we helemaal aan het einde van de haven zoeken. Aan het begin van weg 9 verder naar het zuiden zien we opvallende ronde heuvels die doen denken aan de grafheuvels in Uppsala.
In het plaatsje Kivik, waar koningsgraven te bezoeken zijn, vinden we een plaats voor de nacht. Het is lastig manoeuvreren door de volle straten waar de voorbereidingen voor de jaarlijkse appelmarkt eind september in volle gang zijn.
(Route: E22, 118, 19, 9)
(Weer: 6)

Maandag 24 september 2012, de verjaardag van Saskia
Bij de Kungagraven zijn de openingstijden voor de maand september aangepast. De indrukwekkende hoop stenen kunnen we aan alle kanten bekijken, maar we moeten tot 12:00 uur wachten om in de grafkamer te kunnen kijken. We lezen de teksten, bekijken de plaatjes en zijn tevreden met de voorstelling die we ons kunnen maken van de overigens in 1931 aangepaste grafkamer. Lang is gedacht dat het hier ging om het graf van een koning maar er zijn stoffelijke resten aangetroffen van tieners. Het graf stamt uit het Bronzen Tijdperk.
De zuidoost hoek van Skane is de vruchtbaarste streek van Zweden en dat wordt duidelijk als we het dorp Kivik weer verlaten en langs omvangrijke boomgaarden rijden. Net een golvende Betuwe. Later gaat het landschap over in landerijen en akkers.
Onze volgende stop is bij de burcht Glimmingehus, die er helemaal verlaten uitziet. Het weer is inmiddels omgeslagen. Dikke bewolking en een gure wind. We maken foto’s van het kolossale gebouw dat meer op een uit de kluiten gewassen herenhuis lijkt dan op een kasteel. Het laatste onderdeel voor vandaag en het meest interessante ligt hoog boven het dorp Kaseberga op een winderig terrein: het stenenschip Ales Stenar. Het monument is 67 meter lang, bestaat uit 59 stenen en stamt uit de Vikingtijd. Maanden en jaargetijden hebben een rol gespeeld bij de wijze waarop de stenen geplaatst zijn, De wandeling is kort, maar in de weersomstandigheden behoorlijk heftig. Het giet en het stormt. We komen drijfnat terug, kleden ons om en rijden naar Ystad, waar we een plek voor de nacht vinden bij een sporthal.
(Route: 9, 11, 9)
(Weer: 5)
Dinsdag 25 september 2012
De wijken direct rond het centrum van Ystad zijn niet bijzonder. Hoogbouw van maximaal vier verdiepingen. Het centrum bereiken we na tien minuten lopen en het is er gezellig druk. De hoofdstraat met verschillende vakwerkhuizen doet ons Duits aan. Een beetje mosterd na de maaltijd maar ik schaf stoere wandelschoenen aan met teddy gevoerd. En nu maar hopen dat ik er daadwerkelijk op kan lopen.
Ook Ystad heeft een interessante kerk met een lange geschiedenis vanaf de 13e eeuw. De Sta Maria Kyrka doet ons denken aan de uitbundig versierde Tyska Kyrka in Stockholm. We wandelen dezelfde weg terug naar de camper die trouw bij de sporthal staat te wachten. Na de lunch rijden we de aantrekkelijke weg langs de Oostzee richting Trelleborg. Smygehuk ligt op het zuidelijkste puntje van Zweden. Een bord markeert het punt. Het is een klein haventje met een ruime lege parkeerplaats. Op de pier droogt een groepje aalscholvers haar vleugels. De zon dreigt met een mooie ondergang. Het bevalt ons hier en we installeren ons voor de nacht. Jan haalt bij de visboer een verrassingspakket voor het avondeten. Heerlijke zalm, garnalen in een pittige saus, vispate en rokt torskrom. Dat laatste is gummi-achtig met een vissig smaakje, geen idee wat het is en ik vind het ook niet lekker.
De mooie dag eindigt met storm, maar dan zitten wij allang aan de thee en hebben de kaarsjes aan.
(Route: 9)
(Weer: 7)

Woensdag 26 september 2012
Trelleborg ligt op een steenworp afstand. Bij Mac Donalds plaatsen we een reisverslag en we doen vast wat boodschappen voor de terugreis. In een opwelling informeren we bij het havenkantoor naar de prijzen van een rechtstreekse overtocht naar Duitsland. Wat houden we toch van ons zwerversbestaan waarin je zomaar van richting kunt veranderen en je plan kunt aanpassen! De prijs is alleszins redelijk en we hakken meteen de knoop door. We verlaten Zweden vrijdag niet over de Oresundsbron maar met de boot vanuit Trelleborg naar Travemunde in noord Duitsland, waarmee we met een haal Denemarken uit ons programma schrappen. Pas na middernacht komen we aan, maar er is een overnachtingplaats niet ver van de haven. Al rijden we er niet overheen, we willen de Oresundsbron tenminste wel zien. Vanaf Klagshamn hebben we een geweldig uitzicht op de 8 km. lange verbinding tussen Zweden en Denemarken. Aan landzijde zien we 190 m. hoge spectaculaire wolkenkrabber Turning Turso boven Malmo uitsteken.
We overnachten in Skanor op het vlakke schiereiland ten westen van Trelleborg.
(Route: 9, E22, 100)
(Weer: 6)

Donderdag 27 september 2012, de verjaardag van Naomi
Naast de haven in Trelleborg ligt een camperplaats aan zee met uitzicht op de binnenkomende en vertrekkende schepen. We parkeren op een mooi plekje en besluiten hier te blijven tot het vertrek morgenmiddag. Na de lunch lopen we naar de haven en onderzoeken alvast waar we de maatschappij TT-Line kunnen vinden. Het schip waarmee we varen, Nils Docke, wordt beladen voor zijn volgende vaart. Vrachtauto’s schuiven in het gapende gat van het vooronder. Wij steken de weg over om het centrum van Trelleborg te verkennen. Al snel wordt ons duidelijk dat je voor deze stad niet hoeft om te rijden. De kerk is van een deprimerende somberheid en het ruikt er niet lekker. Het oude plein stelt teleur en het enige wat mij kan bekoren in de hoofdstraat is een beeld van hooggehakte jongedames verstopt onder paraplu’s. Bij de Ica van maxi-formaat doen we onze laatste boodschappen en zijn aan het eind van de middag net voor de bui binnen.
In het donker zien we feestelijk verlichte boten af en aan varen.
(Route: 100, E22, 9)
(Weer: 6)

Vrijdag 28 september 2012
Om 15:00 uur staan we vooraan in rij 51 te wachten voor we aan boord mogen. Net als gister rijdt er een onafgebroken rij vrachtauto’s de boot op. Onvoorstelbaar dat een schip met zo’n vracht blijft drijven. De personenauto’s en campers zijn in een bescheiden rijtje te tellen. We laten de camper achter op dek 5 en gaan de trap op naar dek 7 waar weinig voorzieningen zijn. De chauffeurs zitten allemaal al achter een prakje warm eten. Het dutje zal er wel snel op volgen. Wij maken een paar laatste foto’s van de wal en Trelleborg en zoeken een plaatsje om te internetten.
Naar verwachting komen we om 00:45 uur aan in Travemunde. Onze rugzak volgepakt om ons in de komende uren te vermaken. Het volgende verslag zal uit Duitsland komen.
(Route: met ferryboot Nils Docke van TT-line van Trelleborg naar Travemunde (D))
(Weer: 6)