En we gaan nog niet naar huis

Woensdag 5 juni 2013
We slapen uit tot half tien Italiaanse tijd, dat klinkt minder erg dan dat ik hier de Griekse tijd vermeld. De rampenoefening laten we aan ons voorbij gaan, want wij staan onder de douche. Niemand controleert of er passagiers in de hutten zijn achtergebleven, hopelijk doen ze dat bij een echte ramp wel.
De lunch is de beste maaltijd, die we tot nu toe aan boord van Minoan Lines genuttigd hebben. Souvlaki voor mij, karbonaadje voor Jan met frites en natuurlijk koolsla, die speciaal voor het “Camping All Inclusive” arrangement op een apart plekje op de balie en naast de schaal met de bekende appels staat, alsof ze er andere passagiers niet mee lastig willen vallen. Advies aan Minoan Lines: reken 5 euro meer en laat ons ook gewoon uit de pot mee-eten, zonder dat iedereen meteen weet dat wij in een camper reizen. Hoeveel duurder kan een Griekse salade zijn.
Ik werk aan het verslag tot de batterij van de laptop leeg is. Vooral een keuze maken uit de honderden foto’s is tijdrovend. Om 19:30 uur komen we aan in Ancona waar het van boord rijden gelukkig veel georganiseerder verloopt dan in Griekenland en 20 minuten later zijn we op weg naar Fano. Het is al bijna donker als we aankomen. En ja, er is nog een plekje voor ons, met een puntig gevormd grasveldje ernaast, groot genoeg om morgen de stoeltjes buiten te zetten.
(Route: P4, SS16)
(Weer: 7)

Donderdag 6 juni 2013
De hele dag werk ik aan reisverslagen, terwijl Jan klusjes in de camper doet en van de zon geniet. Buiten werken aan de laptop lukt niet. Steeds ben ik op het scherm de cursor kwijt, die zich verstopt in het felle zonlicht. Het verslag van Istanbul komt af maar het is te laat om het nog te gaan plaatsen.
(Weer: 8)

Vrijdag 7 juni 2013
Onze zoektocht naar een winkel wordt pas op het allerlaatste moment beloond, uiteindelijk bevindt de Conad zich niet ver van onze camperplaats. Veel hebben we niet nodig; brood en wat fruit. De route die we lopen, komt ook langs de bar-met-de-heerlijke-hapjes. We checken gelijk of ze ook internet hebben. We lunchen in de camper en ik begraaf me in het boek 13 uur van Deon Meyer.
Aan het eind van de middag lopen we met de laptop in de rugzak naar de ijscoboer. Met een druipend Italiaans ijsje aardbeien-vanille-stracciatelle in de ene hand probeer ik met de andere hand het verslag van Istanbul plaatsen. Het uploaden van 50 foto’s duurt zo lang, dat we het gevoel hebben dat het personeel nadrukkelijk naar ons begint te kijken. Daarna is het eindelijk tijd voor de hapjesbar. Hier kijken we snel nog even naar de mail. We krijgen zoveel hapjes, ook bij het zondige 2e glaasje, dat we het diner maar overslaan.
We kijken de laatste aflevering van The Killing met een verbijsterende afloop. Hoe kon je nou zomaar alles opgeven, Lund? Op het nieuws zijn de weerberichten voor noord Italië niet bijzonder. We besluiten te blijven tot maandag.
(Weer: 9)

Zaterdag 8 juni 2013
Met de stoel in mijn ene hand, zover mogelijk van me af, zodat hij mij niet in het lopen belemmert en mijn boek in de andere hand beweeg ik mij met een regelmaat van schaduw naar zon en weer terug. Het is de enige beweging die ik vandaag maak, los van het omslaan van bladzijden. Ik lees tot het boek uit is. Een aanrader voor wie van detectives houdt! Jan maakt een ommetje, vindt een nog een kortere weg naar de Conad en ontdekt dat onze buur een druk bezochte begraafplaats is met protserige monumenten.
Opeens geeft onze tv strepen. Op de 12 volt aansluiting functioneert hij gewoon. Mogelijk ligt het aan de omvormer, die we nog niet zo lang hebben. Weer een klusje, zucht. We kijken een Zweedse detective bij de KRO. Ik speel Wally in Hollywood op de iPad uit.
(Weer: 8)

Zondag 9 juni 2013
We geven op de laatste middag nogmaals toe aan de verleiding en nestelen ons op het drukke terras van Art Cafe Bon Bon, waar niet alleen lekkere hapjes bij de drankjes geserveerd worden maar waar ook kunstig opgemaakte ijsjes naar binnen gelepeld worden. Bij de glazen wijn wordt ons tevens een inlogcode toegeschoven. Deze keer plaatsen we een verslag met een bescheiden aantal foto’s zodat we daarna alle tijd hebben om van de hapjes te genieten.
(Weer: 5)