Nationaal Park Plitvice Meren en midden Kroatië

Woensdag 14 mei 2014
Het regent en we twijfelen over NP Plitvice meren. Maar de weersverwachting is voor de hele week slecht en het park overslaan willen we ook niet. We rekken het tot aan het begin van de middag en gaan dan pas weg bij Bistro Marina voor een ritje door het mooie heuvellandschap dat grenst aan het park. De hellingen zijn begroeid met gemengde bossen. De donkere naaldbomen vormen een mooi contrast met het frisse groen van de loofbomen. De door Tom voorgestelde weg, die dwars door het park naar het plaatsje Plitvice loopt, lijkt ons te smal vooral omdat de bomen zich diep over de weg buigen. We keren om. Inmiddels lijkt het wolkendek te breken en als we langs ingang 2 van het park komen, hakken we de knoop door, al durven we een toegangsbewijs voor meerdere dagen niet aan. Bij de informatie doet een medewerkster in rap Engels een ingewikkeld voorstel voor een wandeling. Honderd meter verderop zijn we het verhaal al kwijt. Het is een hele wandeling naar de het begin van het park en we hebben geen idee meer waar we zijn. Bij weer een informatiebalie doet een dame ons een eenvoudiger plan aan de hand. Eerst met een boot, dan een paar wandelroutes, een bustocht naar station 1 en nog een wandelroute. En dan hebben we volgens de dame alles gezien. Net als we op het open bootje zitten, begint het te hozen en de regen zwiept er horizontaal doorheen. Ik heb op slag spijt van onze keuze. In de stromende regen beginnen we aan wandelroute C, waarvan een duidelijke markering ontbreekt. Fotograferen gaat lastig. We schuilen in een open houten hut en beginnen maar vast aan ons lunchpakket. We spreken met een jong stel, hij uit Brazilië, zij uit Australië en met een NL echtpaar. Als we eindelijk weer opstappen, is en blijft het droog. De zon laat zich zelfs nog een paar uur zien.
Binnen de grenzen van het nationaal park liggen zestien meren op verschillende hoogtes. Het hoogteverschil tussen het hoogstgelegen meer en het laagst bedraagt 133 meter. Nadat we alle loopplanken, wandelpaden, trappen, diepgroene meren en watervallen in alle soorten en maten gezien hebben, nemen we de elektrisch aangedreven bus naar de andere kant van het park. Daar dalen we af in de canyon en lopen over plankieren die hier en daar overspoeld worden, naar de grootste waterval. We willen met de boot terug over het grootste meer maar deze route is vanwege de regenval versperd. Via de grot klimmen we naar het wandelpad en nemen de bus terug naar het beginpunt waar we nog de lange weg moeten afleggen naar de parkeerplaats. Om 19:00 uur parkeren we bij Bistro Marina in Korenica, waar we met een blij doch verrast gezicht door de jongedame verwelkomd worden en meteen op het eten aanvallen. Jan neemt weer de calamari; mijn varkenskoteletjes zijn helaas droog en taai.
(Route: 1, 52)
(Weer: 5)

Donderdag 15 mei 2014
Onze route doorkruist nogmaals het NP Plitvice Meren. Ook nu negeren we Tom die jammert dat de weg verboden is voor campers. Gisteren informeerden we bij agenten in een politiewagen, die op de uitkijk stonden. Het verbod geldt alleen voor grote vrachtwagens. Dit landschap vinden we veel aantrekkelijker dan het achterland van Split. De vegetatie is weelderig en gevarieerd. Feestelijk bloeiende bomen met kleine witte trosjes staan aan weerszijden van de weg.
Camping Slapic ligt aan de mooie rivier de Mreznicki. Het sanitairgebouw is indrukwekkend. Aan alles lijkt gedacht; van verwarmde hondendouche tot een speciale plek waar je kampeerspullen kunt afspoelen. Alleen een plaats voor een handwasje kan ik niet ontdekken. In de directe omgeving is weinig te doen. We lopen tot aan het kleine dorp waar we een piepklein vervallen station vinden en een bushalte. Van hieruit kunnen we naar Karlovac en naar Zagreb.
Een camper van het formaat stadsbus XXXL vindt met moeite een plek op het terrein. Nederlanders om ons heen, zingen zacht: ”busje komt zo”.
(Route: 1)
(Weer: 4)

Vrijdag 16 mei 2014
Vanwege de constante regen stellen we het bezoek aan Karlovac met de bus uit en houden een rustdag op de camping. We genieten van de luxe douche, gelijk een warme stortbui, spelen spelletje op de iPad en schrijven het verslag.
(Weer: 3)

Zaterdag 17 mei 2014, verjaardag van Trix
Na dagen gekletter op het dak van de camper is het in de loop van de middag plotseling oorverdovend stil. Door het dakluik gluurt voorzichtig een zonnestraal. Ik doe snel een handwasje en tref collega-kampeerders die tevoorschijn komen uit hun caravans en campers. Er heerst een uitgelaten stemming nu het eindelijk droog is.
Voor een nieuw hoofdstuk van het reisverslag maak ik een moeilijke keuze uit de vele foto’s van de Plitvice meren. We duiken in boeken en gidsen en maken plannen voor morgen. Het wordt onze laatste nacht in Kroatië.
(Weer: 5)

Zondag 18 mei 2014
Karlovac heeft vanwege zijn ligging te maken met vier rivieren. Langs een ervan, de Kupa, lopen we naar het historische centrum. De camper hebben we achtergelaten bij een van de filialen van Lidl. De stad werd in 1579 gesticht door de Habsburgers en de woonplaatsvesting kreeg de vorm van een zespuntige ster. Volgens de brochure zijn er in Europa maar een paar steden met eenzelfde ontwerp. Tot onze verrassing blijkt Naarden in NL er een van. Tegenwoordig zijn de vestinggrachten omgetoverd tot fantastische openbare tuinen, waarbij de vorm van de ster is behouden. Door de prachtige tuinen hebben we hoge verwachtingen maar de wandeling door het centrum wordt een deceptie. De historische panden bevinden zich in erbarmelijke staat. Veel gebouwen staan leeg, maar worden soms, tot ons afgrijzen, gedeeltelijk bewoond. Ach bestuur van Karlovac, verzin een list en red je cultureel erfgoed!
In Slovenië overnachten we in Dolenjske Toplice op een verzorgde camperplaats te midden van veel groen. Voor de zekerheid blijven we op het verharde pad staan, tenslotte hebben we eerder al eens vastgezeten in zompig grasland. Er is een overdekte picknicktafel en de verlichting draait op zonne-energie. We staan er alleen. De enkele huizen, weliswaar op enige afstand, stellen me voldoende gerust. We maken een korte wandeling naar de samenloop van de Krka (een andere rivier dan die van het NP in Kroatie) en de kleinere Susica Om. Aan het begin van de avond komt een vrouw het staangeld innen. Een jong hertje dartelt langs de camper, springt elegant over de akker naast ons en verdwijnt, net als ik mijn camera in de aanslag heb, in de bosjes.
(Route: 23/3, 6, 3141, 3, 204, 218, 216)
(Weer: 6)