Mille fiori

De tolweg leidt ons om Nice heen en bij Monaco pakken we de kustweg op. Het uitzicht op de hoge flats van Monaco, gelegen in de diepte, is adembenemend. We ontwaren de woontoren in aanbouw uit een televisieprogramma met in de aanbieding het appartement van 305 miljoen euro op de top.
De weg is druk, bochtig, klimmend en dalend en niet al te breed. Vooral de smalle straten door de dorpen zorgen voor oponthoud. Aan de linkerhand liggen de Ligurische bergen en rechts de diepblauwe zee. Ook in oktober doet de bloemenrivièra haar naam eer aan. De bougainville in dieppaars nog uitbundig in bloei, de oleander met een enkele bloem en vele potten en bakken gevuld met allerhande bloeiende planten.
Even na Ventimiglia komt een Nederlandse camper door de onoverzichtelijke binnenbocht zeilen en raakt onze spiegel. Ford Assistance doet een prima job en regelt een nieuwe spiegel bij een garage op onze route. Heerlijke dagen brengen we door in Santo Stefano al Mare. Dagen die we vullen met lezen, wandelen en een terrasje, waar ons glas wijn geserveerd wordt met een hapje, want zo doen die Italianen dat, ook in Ligurië.
Verderop langs de kust worden de berghellingen jammer genoeg ontsierd door kaalslag en kassen. Van Oasispark in Diano Marina zijn we niet onder de indruk. De begroeiing is mooi, maar het park doet rommelig aan en verschillende “sanitairhutjes” op het terrein zijn beneden peil. We zijn wel blij met het redelijke internet, zelfs in de camper. Nu we geen televisie hebben, kijken we via uitzending gemist een paar programma’s terug op de iPad. De reparatie van de televisie is niet gelukt. Er moeten onderdelen besteld worden en we hebben geen zin hierop te moeten wachten.
Het plaatsje Diano Marina met zijn winkelstraatjes, leuke terrassen en een aardig boulevard vinden we gezellig. We bezoeken het schitterende Cervo met de steile, nauwe straatjes die leiden naar de hooggelegen kerk. Dit stadje is tevens voor ons het verste punt van deze reis.
Via de tolweg ontlopen we voor een groot deel de drukke kustweg, houden onze spiegels heel en bezoeken we de vallei van de Nervia, ten noorden van Ventimiglia. In deze mooie vallei vormt het plaatsje Dolceacqua met de Middeleeuwse boogbrug en kasteelruïne, het hoogtepunt. We dwalen uren door de koele steegjes met trappen en trapjes, die soms meer op tunnels lijken, kopen er olijfolie en wijn uit de streek. Hoe mooi de dorpen ook liggen in de vallei, soms zijn we geschokt door de armoede en het verval van de huizen. In Olivetta San Michele brengen we onze laatste dagen in Italië door op een prachtig gelegen camperplaats in een olijfboomgaard met het piepkleine, maar sfeervolle dorp op loopafstand.