Altijd weer douce, La France

Onder een inktzwarte hemel kruipt ons behaaglijke hotelletje de betonstrook van de camperplaats in Olivetta San Michele omhoog. De profielen van de banden zijn dicht geplamuurd met modder. Het regent al een tijdje. In het dorp staan we stil voor het winkeltje van de eigenaar van de plaats en schudden handen ten afscheid. Al spoedig breekt het noodweer los. Regen en hagel in dichte stralen, we zien amper nog een hand voor ogen, laat staan iets van de prachtige omgeving. Stapvoets rijden we verder. Het wordt een spannend uurtje en ik haal opgelucht adem als we bij de ingang van de tunnel van Tende wegens werkzaamheden 22 minuten wachttijd krijgen. In Borgo San Dalmazzo overnachten we voor het laatst in Italië.
Over de Colle della Maddalena trekken we Frankrijk in. De herfstkleuren in allerlei tinten zijn een extra cadeautjevan de natuur in het toch al spectaculaire landschap. In Lauzet Ubaye maken we een wandeling rondom een sprookjesachtig meertje en naar een oude Romeinse brug. We verkennen Die en zijn helemaal weg van het Palais Idéal in Hauterives, gebouwd tussen 1879 en 1912 door de postbode Cheval. In Beaune maakt het Hôtel-Dieu uit 1443 een onwisbare indruk. Niet alleen zijn het gebouw en het ingelegde kleurige leistenen dak prachtig, ook het beleid van zelfredzaamheid van het ziekenhuis is inspirerend. Het ziekenhuis, vooral opgericht voor de armen van de stad, bedroop zich met de opbrengsten van de paar betalende zieken, giften maar vooral met de opbrengsten van 60 hectare Bourgogne wijnbouwgrond. Zelfs het nieuwe ziekenhuis is hierdoor grotendeels gefinancieerd.
We koersen nu aan op Luxemburg voor de finale van deze reis.