We ruiken de stal

Donderdag 20 oktober 2011
Er is weinig kans dat we via het zonnepaneel de accu kunnen opladen. Het regent en het ziet ernaaruit dat het voorlopig niet ophoudt, daarom gaan we maar rijden. We profiteren van de gunstige dieselprijs in Oostenrijk en gooien de tank vol in Salzburg. Veel bergtoppen verschuilen zich in de laaghangende bewolking, maar op verschillende plekken kunnen we de voorspelde sneeuw op de hellingen zien liggen. De Chiemsee ziet er treurig uit in al zijn kleuren grijs. We volgen de mooie B472 door zuid Duitsland, via Bad Tölz en Peissenberg. En hoe hard we ook getracht hebben de sneeuw te ontlopen, onderweg komen we toch in een sneeuwbui terecht, die de weilanden wit kleurt. Bij aankomst in Schongau, waar we gaan overnachten, schijnt gelukkig de zon weer.
(Route: A8, B472)

Vrijdag 21 oktober 2011
Een steil pad verbindt de parkeerplaats met het hooggelegen oude centrum van Schongau, dat omgeven is door een stadsmuur met toegangspoorten. Op het dorpsplein vormen een paar kramen een kleine markt. Jan is zijn pet verloren, waarschijnlijk bij het gehaast verlaten van de bus in Ljubljana, maar hij vindt hier een winkeltje waar hij nieuwe pet koopt en handschoenen. Hij wijdt de nieuwe aanwinsten direct in. De rijk versierde kerk van Schongau zal ons het meest bijblijven.
Na de lunch rijden we verder langs de rivier de Lech en dan langs frisgroene glooiende weiden, donkergroene dennenbossen, afgewisseld met loofbomen in prachtige herfstkleuren. De camperplaats in Calw ligt aan de rand van de stad bij het oude stationsgebouw.
(B472, A7, B312, B28, B296)

Zaterdag 22 oktober 2011
Het lievelingsplekje van Herman Hesse in Calw was de brug in het stadje. Maar dat was waarschijnlijk voordat het uitzicht beheerst werd door een fabriekshal op de helling en een parkeergarage. Door zijn vroegere uitspraak is het beeld van de schrijver nu dagelijks gedwongen getuige te zijn van de veranderingen in zijn geliefde stad. Onze voorkeur gaat uit naar het marktplein met zijn bonte verzameling vakwerkhuizen. Het is zo guur vandaag. Na onze wandeling duiken we een winkel in om op te warmen. Ik koop er een lelijke Bonnie-St.Clair-muts, die heerlijk warm zit.
We volgen de mooie toeristische route naar Pforzheim. Een rustige stad met weinig verkeer, maar groot van omvang. Helaas is de oprit naar de A8 afgesloten. We komen in een file terecht en nemen ook nog een verkeerde afslag, maar uiteindelijk komen we toch op de A65 terecht, die we bij Landauer verlaten. De Deutsche Alleenstrasse, het laatste stuk naar Trippstadt, is een feest om te rijden. De zon op de mooi gekleurde bomen aan weerszijden van de weg, prachtig! Om 16:00u zijn we bij camping Sägmühle in Trippstadt, een goede keuze om onze laatste campingcheque te besteden, al hebben ze er geen internet. We zitten nog een uurtje uit de wind en in de zon.
(Route: B463, A8, B10, A65, B10, B48)

Zondag 23 oktober 2011
Een prachtige dag, fris maar met veel zon en een blauwe hemel. En ook nu weer een mooie route door een herfstlandschap in de mooiste kleuren. De verrassing is groot als we plotseling vanaf de berg voor een geweldig uitzicht op de Moezel en de wijngaarden op de hellingen komen te staan. Weingut Löwen in Leiwen verkoopt niet alleen wijn, maar heeft ook een café, een pension en een veld voor campers met het uitzicht op de Moezel. We maken een korte wandeling langs de rivier en lezen een poosje.
(Route: B270, A6, A62, B269, B327)

Maandag 24 oktober 2011
We houden een rustdag in Leiwen. Inmiddels in het gezelschap van drie andere campers. Helaas is het weer niet zo mooi als gisteren. We wandelen langs de Moezel en door het dorp en komen thuis met een grote zak walnoten, die we langs de weg opgeraapt hebben.

Dinsdag 25 oktober 2011
We volgen de aantrekkelijke route langs de Moezel en door het dal van de Kyll op onze weg naar Luxemburg. Bij Kordel is er een wegopbreking die ons de doorgang belemmert. We moeten terug naar Ehrang en er volgt een spannend halfuurtje omdat we dringend diesel nodig hebben en maar geen benzinepomp tegenkomen. De stemming in de camper daalt tot onder het vriespunt. De jerrycan met noodrantsoen heb ik al tevoorschijn gehaald als de redding daar is. De benzinepomp staat op Luxemburgs grondgebied en biedt ons een gunstige prijs, maar we hebben nog nooit zoveel liters getankt (83,74 lt. en dat is best veel voor een tachtig liter tank). De rivier De Sauer, die langs de N10 stroomt, houdt ons gezelschap tot Echternach. De heuvels zijn lager dan die we in de afgelopen dagen hebben gezien, maar niet minder mooi. Ook hier zijn de bomen in herfstuitvoering. Echternach heeft een ruime keuze aan parkeergelegenheid en we vinden dan ook direct een plekje. Na de lunch wandelen we het plaatsje in. We zijn er eerder geweest, maar het enige dat ik me herinner, is de winkelstraat. Jan herkent tenminste nog de basiliek met daarin de tombe van St. Willibrord. Had het kleine in cellofaan verpakte broodje dat aan het plakboek van mijn moeder bungelde hier niet mee te maken? Weer hebben we mazzel: een onbeveiligde internetverbinding, die het ons mogelijk maakt op een bankje midden in het centrum een verslag te plaatsen. Via Diekirch rijden we naar het noorden en overnachten in Sankt-Vith in België.
(Route: B53, B422, B52, N10, N7)

Woensdag 26 oktober 2011
Als Griekenland ons hoofdgerecht was en Slovenië het toetje, dan is Monschau vandaag ons kopje koffie met bonbon. Door het mooie landschap van de Belgische Eifel rijden we naar het stadje dat in een klein dal ligt en doorklieft wordt door de rivier de Rur. Ongetwijfeld verdient Monschau een dikke boterham aan het toerisme, maar moet er ook veel voor inleveren. Zomer en winter wordt het pittoreske plaatsje overspoeld door toeristen. Er ligt een rondweg omheen met veel parkeergelegenheid, maar vandaag zijn veel toegangswegen en parkeerplaatsen afgesloten en moeten we behoorlijk omrijden. Met enige aarzeling laten we de camper achter op de parkeerplaats voor de bussen. Het “Rote Haus” en de kerk staan in de steigers. We dwalen een paar uur door het stadje, langs vakwerkhuizen, door steegjes en over bruggen en sluiten ons bezoek waardig af met het, volgens de uitbater, lekkerste brötchen currywurst van Duitsland. Als we een parkeerwachster waarnemen, die royaal bekeuringen lijkt uit te schrijven, haasten we ons verontrust terug naar de camper. Gelukkig verlaten we zonder bon het dorp. Het navigatiesysteem leidt ons noordelijk, naar Viersen, waar we overnachten op een camperplaats bij een sporthal.
(Route: B626, B632, B658, B258, A44, A61, B7).

Donderdag 27 oktober 2011
Als we om 11:45u vertrekken, hebben we al een hoop voorwerk gedaan. Het afvalwater is geloosd, de wc-cassette geleegd, het bed afgehaald, de was verzameld en de kleine voorraad levensmiddelen uitgezocht. Onze reis is definitief ten einde. Als troost rijden we via de vrijetijdsmarkt Obelink in Winterswijk. We kopen o.a. een nieuwe rubberen mat (zijn voorganger sneuvelde bij de reddingsactie in de modder) en reinigingsvloeistof voor onze watertank. Het leukste artikel dat we kopen is een solardouche, die we met plezier tijdens een volgende reis zullen uitproberen. Voorwaarde is dat we een zonnig land uitkiezen, want zon is nodig om het water in de zak op te warmen.
Om 18:30u zijn we thuis, zetten in huis gauw de koelkast en de verwarming aan en brengen de meeste spullen uit de camper alvast naar boven. Morgenochtend 8:00u wordt hij bij de garage verwacht voor zijn eerste APK-keuring.
(Route: B7, A61, A52, A44, A57, A40, A3, B473, B318, N18, A18, A12, A30, A1, N199)