Het noorden wenkt

Zaterdag 19 oktober 2013, verjaardag van Floor
We vereren Carrefour en Lidl nog eens met een bezoek en vertrekken rond het middaguur richting Dordogne. Het oorspronkelijke plan om door de Auvergne terug te rijden, laten we varen. Het zou ons te ver naar het oosten brengen. Wel proberen we uit de buurt te blijven van de saaie vlakte rond Bordeaux. De kiwiplanten met hun grote bladeren zijn inmiddels herkenbaar en de zonnebloemen zijn nu geoogst. Op de velden zijn de stelen eenzaam achtergebleven. Om 16:00 uur arriveren we in de Monpazier, een van de 300 overgebleven bastides in het gebied tussen Perigord en Pyreneeën. Deze dorpen werden in de 13e eeuw door Fransen en Engelsen uit de grond gestampt om het onbewoonde gebied te bezetten en werden allemaal gebouwd volgens een vergelijkbaar concept. Het dorp heeft een mooi marktplein met boogvormige galerijen erlangs. Na de wandeling drinken we er wat. De ober is langzaam en het drankje duur. Maar voor campers wordt hier heel goed gezorgd. Een uitstekende plek vinden we op een rond pleintje met mooie bomen achter de brandweer.
(Route: D817, D33, D6, D106, D824, D932, D933, D6, D813, D641, D667, D1, D2, D104)
(Weer: 7)

Zondag 20 oktober 2013
Het blijft een klusje, douchen in de camper. Behalve het -gedeeltelijk- uitruimen van de badkamer, moet alles nadien ook weer worden drooggemaakt. Toch zijn we om 10:15 uur klaar voor vertrek.
De route vandaag is een feest van herkenning. Aan allerlei plaatsnamen kleven mooie herinneringen. Ook in de herfst is de Dordogne aantrekkelijk. De bomen verkleuren en steken mooi af tegen de nog steeds frisgroene heuvels. De camperplaats in het Middeleeuwse Uzerche wordt een teleurstelling. Hij is schitterend gelegen aan de rivier de Vézère en geeft uitzicht op het oude centrum van het stadje. De plaats is waterpas en perfect voor tv-ontvangst. Er is een dumpplek voor afvalwater, chemisch toilet en een waterkraan. In het voormalig stationnetje is zelfs een toilet. Maar er staat aangeplakt dat er morgen van 6:00 to 15:00 uur niet geparkeerd mag worden, want er is markt. Op elke 20e van de maand, behalve als deze op zondag valt. Dan wordt de markt verzet naar de maandag. En dat is morgen. Nou zijn we tot veel in staat, maar 6:00 uur vertrekken komt niet voor in onze reisgids.
De Sint Petruskerk troont bovenop de heuvel en het oude centrum met zijn vele torentjes en leistenen daken ligt er omheen. We bezichtigen de fraaie stadje en druipen dan af naar een dorp verderop, Meuzac. Daar overnachten we eenzaam aan een aardig meertje, namokkend over de gemiste kans.
(Route: D53, D710, D703, D49, D57, D704, D60, D6089, D1089, A20, D920, D7bis)
(Weer: 8)

Maandag 21 oktober 2013
Jan benut de eenzame omgeving en kortwiekt zijn haar met de tondeuse. Zoals gebruikelijk werk ik de randjes af. In Limoges tanken we bij Le Clerc en doen wat inkopen. In Valençay overnachten we achter het pand waarin de toeristeninformatie gevestigd is. Het is een sombere dag en het grauwe plaatsje nodigt ons niet uit voor een wandeling.
(Route: D7bis, A20, D956)
(Weer: 6)

Dinsdag 22 oktober 2013
Het is geen spectaculaire route door dit deel van het Franse land, zelfs niet nu het opgefleurd wordt door de herfsttinten. Veel grote winkelpanden en bedrijventerreinen, gevolgd door landbouwgebied.
Bij camping Des Bords de l’Eure in Chartres is de receptie onbemand. Na aanbellen door een van de andere gasten, verschijnt de onvriendelijke campingbeheerder. Het is dat we onze zinnen op een bezoek aan de kathedraal gezet hebben, anders waren we ter plekke omgedraaid.
De velden van de camping zijn drassig door langdurige regenval en daardoor onbruikbaar. De meeste campers hebben hun toevlucht gezocht tot de doodlopende weggetjes. Onder de mooie bomen op het terrein ligt een dik tapijt van bladeren. Tuinlieden zijn druk bezig met de versnipperaar en bladblazers en produceren een hoop lawaai. De paden zijn modderig, het regent en wij gaan de deur vandaag niet meer uit.
(Route: D956, D976, D956, D174, D200, D924, N10, D910, N123, D935)
(Weer: 5)

Woensdag 23 oktober 2013
Staan we een keer op een camping en dan begint de ochtend met een koude douche en vuil sanitair. Jan gaat zich wat de temperatuur betreft met succes beklagen bij de humeurige campingbeheerder. Voordat we aan de wandeling naar de kathedraal beginnen, plaatsen we bij de receptie het verslag en brengen de laptop weer terug, het scheelt weer een paar kilo in onze rugzak. Het wandelpad gaat door het bos en langs de rivier de Eure naar de kathedraal met meer dan 150 indrukwekkende gebrandschilderde ramen uit de 12e en 13e eeuw. In beide wereldoorlogen zijn de ramen gedemonteerd en in veiligheid gebracht. Alleen tijdens de Franse revolutie zijn er een paar gesneuveld. We bestuderen een paar ramen die in ons boek beschreven staan, zoals de roosvensters, de boom van Jesse en het venster van de Blauwe Maagd. Sommige pilaren en ook een deel van de gevel zien er nieuw uit en vallen wat uit de toon. De sluier van Maria, de enige kerkschat die de brand van 1194 overleefde, staat weggemoffeld in een donkere nis. In de vloer van het schip vinden we onder de stoelen het 13e-eeuwse labyrint. Het spoor van het labyrint werd als boetedoening door pelgrims op hun knieën gevolgd. Pelgrims op weg naar Santiago de Compostela doen ook deze plaats aan. In de kerk vinden we in de muur de Jakobsschelp terug en op vele plekken in de stad het inmiddels welbekende logo dat de weg naar Santiago markeert. Behalve een buitje dat ons terug de kerk injaagt, houden we het droog. We zoeken een poosje naar het toeristenbureau en dan blijkt dat we het uitgebreid hebben staan fotograferen zonder het te herkennen. We krijgen er een plattegrond van Chartres met daarop een toeristische wandelroute door kasseienstraten met vakwerkhuizen, over stenen bruggen, via steile trappen en langs de Eure waaraan nog oude washuizen staan. Ook op de terugweg volgen we de rivier, missen helaas het voetgangersbruggetje en ploeteren door een grof stoppelveld terug naar de ingang van de camping.
(Weer: 6)

Donderdag 24 oktober 2013
Zo goed en kwaad als het gaat, trachten we ons te ontdoen van de modder nadat Jan de camper op asfalt heeft geparkeerd.
Onderweg valt in het landschap vooral de fluweelboom op met zijn vlammende rode kleur. In Vernon passeren we de Seine. Gerberoy behoort tot de mooiste dorpen van Frankrijk en blijkt een zeer fotogeniek dorp. We hebben de indruk dat er weinig mensen wonen, al wordt er volop gewerkt. Er is overnachtinggelegenheid en er zijn allerlei restaurantjes, maar alles is gesloten. Een handje vol toeristen dwaalt er, net als wij, rond. De kerk uit de 15e eeuw is vochtig en ruikt muf. We overnachten in het nabij gelegen Gournay en Bray en wandelen door de winkelstraten.
(Route: N154, D928, D933, D16, D836, D141, D181,D6,D316, D916, D930)
(Weer: 6)

Vrijdag 25 oktober 2013
Vandaag laten we het aan de fantasie van Tom over om ons naar Arras te brengen, een stad die we talloze keren gepasseerd zijn en deze keer gaan bezoeken. Tom kiest smalle landelijke weggetjes voor ons uit, waarlangs juist de suikerbieten gerooid zijn. Het wegdek is besmeurd met modder afkomstig uit de profielen van de tractorbanden. Al snel kleurt de camper lichtbruin. De suikerbieten liggen als grote hopen stenen langs de weg, klaar om opgehaald te worden door vrachtwagens.
De camperplaats ligt op loopafstand van de kasseienpleinen met 155 panden met 17e-eeuwse Vlaamse gevels. De huizen zijn prachtig, maar erg intiem en gezellig zijn de pleinen niet. Dat geldt meer nog voor het Grand’Place, dat volstaat met auto’s. Op het Place des Heros vinden we wat terrassen en het monumentale Hotel de Ville, dat trots op zijn gevel aankondigt in 2014 de Tour de France binnen de stadsgrenzen te ontvangen. Een groot deel van Arras werd in de eerste wereldoorlog verwoest en in Art Noveau weer opgetrokken. Opmerkelijk is het verschil met de panden in deze stijl die we in Ferrol in Spanje aantroffen, waar de decoratie veel uitbundiger was. Een draak van een 18e-eeuwse neogotische kathedraal staat er, sfeerloos en protserig, niet ver van af.
(Route: D916, D930, D106, D210, A29, D929, D23, D919)
(Weer: 5)

Zaterdag 26 oktober 2013
Voor de laatste overnachting zoeken we in de omgeving van Antwerpen naar een gezellige plek. Rond de stad zorgen voetbalsupporters voor levensgevaarlijke situaties in het verkeer. Ze hangen uit de ramen, wisselen al toeterend razendsnel van baan en schieten zo door het drukke verkeer.
De plaatsen uit onze gids zijn of inmiddels verboden voor campers of ze spreken ons niet aan. Als tenslotte ook een industrieterrein in Brabant ons niks lijkt, besluiten we door te rijden naar huis. Om 17:45 uur komt er zo abrupt een einde aan onze reis. In plaats van een leuke laatste avond sjouwen we heen en weer om alvast de meeste rommel naar boven brengen, want morgen wordt storm en regen verwacht. De kilometerteller staat op 62.061 km., we hebben 6.250 km. afgelegd.
(Route: D950, A1, A22, A14, N16, N419, A14, A12, A4, A58, A17, A16, N3, A15, A27, A1, N199)
(Weer: 7)