Sintra en Lissabon -niet-

Dinsdag 26 mei 2015
De kustweg naar Sintra voert ons door een heel ander landschap dan we tot nu toe gezien hebben. Een grillige kustlijn, kliffen en zo nu en dan een zandstrand, weinig begroeiing en heuvels die aan duinen doen denken. Na een fotostop haalt Jan zijn been open aan de stoel. De wond bloedt flink en het laat zich moeizaam stelpen.
Tine, de Nederlands-Duitse buurvrouw heeft me geattendeerd op drie camperplaatsen in Sintra. De zoektocht ernaar laat ons alle hoeken van Sintra zien en we vangen een glimp op van het hooggelegen Palacio da Pena en het Palacio Nacional da Sintra met de witte kegels. Maar de camperplekken blijken onbruikbare overvolle parkeerplaatsen. De plaats die we oorspronkelijk op het oog hadden, ligt bij voetbalvelden. We kunnen hem met moeite vinden. De plek is niet mooi, maar wel functioneel. Ik ga op zoek naar een apotheek voor nieuw verband. Jan blijft achter met zijn been omhoog.
(Route: A8, N8, N9, N247)
(Weer: 9)

Woensdag 27 mei 2015
We breken het bezoek aan Sintra af. De plaats, ooit favoriet zomerverblijf van koningen, ligt op de hellingen van Serra de Sintra. Het is warm en het vele klimmen is niet haalbaar voor Jan. Niet alleen vanwege de wond aan zijn been maar ook omdat hij weer wat meer last heeft van de naweeën van de longontsteking. Voor vertrek ga ik opnieuw naar apotheek, nu voor paracetamol en thermometer.
Van een Duitse vrouw kreeg ik eerder de coördinaten van de camperplaats in Lissabon, direct aan zee in de wijk Belem. Ook voor een uitgebreid bezoek aan Lissabon vinden we het te warm, maar misschien kunnen we ons beperken tot deze wijk. De plek is een verschrikking, volgepakt met bussen en andere voertuigen. Verderop langs dezelfde weg wagen we nog een poging omdat er veel campers staan. Een man loodst ons enthousiast binnen. Het kost 15 euro voor de nacht. Ik vertrouw het niet helemaal. Een bord geeft aan dat campers niet zijn toegestaan, maar de man wuift dit weg. We hebben het geld niet gepast. De man gebaart het te gaan wisselen. Maar we zien hem niet meer terug. We hebben geen zin in ook nog een bekeuring dus we besluiten te vertrekken.
In Terrugem, een paar honderd kilometer verderop vinden we een mooie camperplaats in de beschutting van bomen. We houden het maar kort uit op het terras ertegenover. Het is snikheet onder de parasols.
En zo is plotseling onze laatste avond in Portugal aangebroken.
(Route: N6, A12, IC3, N119, N251, N4)
(Weer: 10)