Obidos
31 Mei 2015 | Spanje, Ávila
We staan vroeg klaar bij het servicepunt waar Fransen uitgebreid hun tijd nemen bij het watertanken. Daarna houden Nederlanders ons aan de praat. Mensen die voortdurend betwijfelen wat je zegt of het ronduit verbeteren. Uiteindelijk vertrekken we pas om 11:15 uur. Gelukkig is ook vandaag de afstand gering. Om lunchtijd zijn we op de camperplaats in Obidos, die in de brandende zon ligt bij een oud aquaduct, doch op loopafstand van de zuidpoort van het stadje, de Porta da Vila. De poort is aan de binnenkant betegeld met 18de-eeuwse tegels. We nemen net de verkeerde trap, die ons niet op de stadsmuur brengt, maar op een pad langs de 14de-eeuwse muren met kantelen. We lopen net zolang tot er een opgang is. Eenmaal bovenop sta ik stokstijf en kan met moeite mijn camera pakken om het prachtige uitzicht vast te leggen. Het zou leuk zijn rondom het stadje te lopen, maar ik vind het een misselijk makende smalle muur met slechts kantelen aan één kant. Wat een opluchting om terug te zijn op het pad. We lopen tot aan het kasteel dat in gebruik is als jeugdherberg. De kerk doet dienst als boekhandel en we kopen er een grappig taalloos vouwboekje.
Via de winkelstraat Rua Direita lopen we terug. De straat is pittoresk genoeg maar overvol met grote groepen toeristen.
Bij de schandpaal, tegenover de lager gelegen kerk Santa Maria, belt de hypotheekadviseur.
De aangevraagde offerte is binnen. Ondanks onze vakantie hebben we met argusogen de hypotheekrente in de gaten gehouden en handelen nu de rente lijkt te gaan stijgen.
De kerk Santa Maria heeft een mooi beschilderd plafond en wanden met blauwe tegels. Ook vandaag is er teveel wind om buiten te zitten. Aan het begin van de straat, nabij de poort, gaan we binnen zitten bij een café, checken de mail en bekijken de offerte.
(Route: IC2, N8, A8, N114,)
(Weer: 7)
Vrijdag 22 mei 2015
De offerte houdt ons bezig. Eerst maar eens bellen om de vragen opgehelderd te krijgen. En dan blijft het een uitdaging de offerte tijdig getekend bij de hypotheekadviseur te krijgen.
We verkassen van de camperplaats aan de rand van het stadje naar een veel geroemde plek die er een paar kilometer buiten ligt. We willen hier de Pinksteren doorbrengen. Volgende bestemmingen zijn Sintra en Lissabon en die lijken ons minder geschikt tijdens de Pinksterdagen.
Voor de zekerheid bellen we even of er plaats is. Tot onze verrassing worden we in het Nederlands te woord gestaan. Als we tijdig zijn, lijkt het geen probleem. Het gaat maar net goed, we hebben de laatste plaats. We lummelen wat in de zon en praten met de Nederlandse en Duitse buren.
(Weer: 7)
Zaterdag 23 mei 2015, verjaardag van Lisa
We vragen Fransman Christian, die de honneurs waarneemt nu de eigenaar met vakantie is, waar we documenten kunnen printen. Dat kan bij hem. Ik stuur ze hem per mail en ontvang ze kort erna in de geprinte versie. Nu kunnen we de formulieren tekenen en mailen. Dinsdag informeren we of dit afdoende is, anders kunnen we het nog per express opsturen. We hoeven in elk geval niet hals over kop terug naar Nederland.
We gaan brood halen bij het café in het dorp Tras do Outeira. Onderweg komen we de NL buren tegen. Zij hebben een zak vol geurige aardbeien gekocht. Als wij er aankomen, zijn de aardbeien uitverkocht. Geen nood, de eigenaresse belt voor ons en zegt dat ze over een kwartiertje nieuwe komen brengen. We vermaken ons intussen met koffie en een taartje. Inclusief de broodjes en de aardbeien moeten we 5 euro afrekenen. De aardbeien worden afgeleverd en we wandelen weer terug.
Ronny, de eigenaar, keert terug van vakantie en komt zich aan alle gasten voorstellen.
Om borreltijd togen we opnieuw naar het café. In het aangrenzende dartlokaal is het een levendige en luidruchtige bedoening. In de ruimte waar wij zitten, verzamelen zich met name mannen om te kijken naar de voetbalwedstrijd Benfica – Madeira. We worden getrakteerd op gezouten tuinboontjes bij de borrel en een heerlijk hartig bladerdeeg gebak met ham. Het is weer een bespottelijk bedrag dat we moeten afrekenen.
(Weer: 8)
Zondag 24 mei 2015
We zijn nog maar net op weg naar het café in het dorp voor brood als Ronny en Catharina naast ons stoppen en ons een koele lift geven.
De middag brengen we lezend door in de zon en met praatjes met de verschillende buren. We zwaaien Christian uit die met zijn camper op vakantie gaat.
Om 19:00 uur brengen Ronnie en Catharina ons naar Neptuno, een restaurantje dat Christian ons aangeraden heeft maar waarvan Ronnie en Catharina minder gecharmeerd zijn. Het maakt best een aardige indruk maar het zondagse karaoke festijn wordt gehouden en het is er vol en lawaaiig. Ronnie en Catharina stellen ons voor alleen wat te drinken en daarna naar Obidos te gaan waar ze een beter restaurant kennen. De twee zijn onderhoudend gezelschap en als de drankjes genuttigd zijn, brengen ze ons weg, installeren ons in het restaurant en zeggen te bellen als we weer opgehaald willen worden. Wat een service! We eten heerlijk en veel te veel. Vooral van de oude baas met een leuk gevoel voor humor en een melancholieke oogopslag zijn we gecharmeerd. Zijn zoon beweert tegen beter weten in dat Porto kampioen van Portugal is, terwijl we op de beelden zien dat Lissabon met de beker aan de haal gaat. Na ons sms’je is Ronnie er met vijf minuten en zet ons af voor de camper.
(Weer: 8)
Maandag 25 mei 2015
Het besluit om te wassen valt te laat, er staat een file van meerdere wasmanden voor de wasmachine. Dan maar vast een handwasje. Net voor we met Ronny en Catharina naar Le Clerq gaan voor boodschappen is de machine vrij. Onze gasfilter is wederom verstopt en Jan reinigt hem opnieuw. De wasbenzine raakt op. Catharina is een uitstekende bemiddelaar en bij Brico bemachtigen we een nieuwe fles. De was is in een mum droog, heerlijk geurende lakens op bed. We ruimen de buitenboel op, rekenen af, want morgen vertrekken we. Op de valreep plaats ik, zittend bij het zwembad en belaagd door muggen, een nieuw verslag. De telefoonverbinding die hier gebruikt wordt voor internet bemoeilijkt het plaatsen van de foto’s. Het moet eindeloos opnieuw.
(Weer: 9)
-
31 Mei 2015 - 14:55
Jos En Marian:
Het wordt saai....... maar het ziet er wederom weer prachtig uit. Portugal heeft echt veel te bieden en jullie genieten daar, zo te lezen, et volle teugen van!
Vooral doorgaan zo!
Dikke kus vanuit een koud en winderig Amersfoort! -
31 Mei 2015 - 16:29
Anna Schrijer:
Ik krijg meteen vakantiegevoel, als ik die foto's zie en jullie verhalen lees. Het weer zit hier niet echt mee. Koude nachten en veel wind. Misschien dat we van de zomer ook maar zuidelijk gaan....xxx -
31 Mei 2015 - 19:09
Dré Bergmans:
Wat fijn om te lezen dat jullie het naar jullie zin hebben. Daar genieten wij ook van.
En de verhalen niet te vergeten. Je zou er een beetje jaloers op worden.
Geniet nog maar en we volgen jullie verhaal verder.
Lieve groet, Dré en Marianne.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley