Fatima en Batalha

Maandag 18 mei 2015
Geheel bevoorraad vertrekken we aan het eind van de ochtend uit Tomar voor een korte rit door een landschap van groene heuvels en veel olijfbomen. Met een uurtje zijn we in Fatima. Het is even zoeken naar de camperplaatsen. De plaatsen zijn royaal van formaat, iets schuin en er is er precies nog één vrij . Elke plek heeft zijn eigen betonnen picknicktafel en een klein boompje, dat weinig schaduw biedt. En er zijn gloednieuwe overdekte picknickplaatsen, waarvan we gebruik maken voor de lunch. De basiliek wordt gerenoveerd, is omgeven door kranen en gesloten voor publiek. Alleen de graven van de herderskinderen, die op 13 mei 1917 een lichtend vrouwenfiguur in een steeneik zagen, zijn toegankelijk. Het vrouwenfiguur beval de kinderen in de vijf maanden erna op dezelfde dag van de maand terug te komen en op 13 oktober waren zij in gezelschap van 70.000 pelgrims, maar alleen Lucia hoorde het geheim van Fatima. Op het enorme plein voor de kerk zijn nu weinig gelovigen te bekennen. De meeste bezoekers bevinden zich bij de Capela das Apariçoes, het kapelletje dat staat op de plaats van de verschijningen en waar juist een dienst wordt gehouden. De kinderen waren in 1917 slechts 7, 8 en 10 jaar oud. Neef Francisco en nicht Jacinta stierven spoedig na de verschijning. Lucia werd 98 jaar oud. Tegenover de basiliek staat een ultramoderne, weinig sfeervolle, nieuwe kerk.
Elk kwartier horen we de luide klok van de basiliek. ’s Nachts blijven ze stil en om 7 uur worden we erdoor gewekt.
(Route: N110, IC9, N113, N357)
(Weer: 7)

Dinsdag 19 mei 2015
We hebben geen haast want ook vandaag is het een kleine afstand. De landschappelijk mooie route op de kaart maakt de belofte meer dan waar. We genieten van mooie uitzichten en het heuvellandschap. Om lunchtijd komen we in Batalha aan waar de camperplek slechts op 250 meter afstand van de kathedraal ligt. Na lunch bezoeken we de kathedraal en het klooster met de welluidende naam Santa Maria da Vitoria. Er heerst een gure stevige wind.
Het omvangrijke gebouw past nauwelijks op de foto. Er zijn veel bezienswaardigheden: de kathedraal met zijn imponerende hoge schip, de Capela do Fundador met achthoekige lantaarn en de graven van Joao I en zijn vrouw Filippa, het klooster met een kruisgang waarvan de bogen verfraaid zijn met maaswerk in manuelstijl, de kapittelzaal met graven van onbekende soldaten en de 15de-eeuwse fontein voor het handen wassen. Veel elementen zijn uitgevoerd in de uitbundige manuelstijl, die we ook in het klooster van Tomar aantroffen. Tenslotte bekijken we Capelas Imperfeitas, de onvoltooide kapellen met een schitterend portaal van Manuel. We moeten helemaal om het gebouw heenlopen voor de hoofdingang die versierd is met beelden van apostelen.
Bij het plaatselijke café genieten we van een drankje.
Ondanks de sportvelden en het doorgaande verkeer is het ’s avonds en ’s nachts stil op onze overnachtingplaats.
(Route: N356)
(Weer: 6)

Woensdag 20 mei 2015
Bij het postkantoor halen we een prepaid kaart van 5 euro voor het geval we per ongeluk op de tolweg terechtkomen. Per sms koppelen we de kaart aan het kenteken. Er zijn opritten die uitsluitend elektronisch werken en we zijn bang zonder erg op de weg terecht te komen; het schijnt lelijke boetes op te leveren. De boete uit Frankrijk voor een geringe snelheidsovertreding vinden we genoeg.
In de middag is er een nieuw verslag klaar en gaan we opnieuw naar hetzelfde café om het op internet te plaatsen. De foto’s komen niet goed over en moeten meerdere malen opnieuw. Een tijdrovend klusje zodat we uiteindelijk op een holletje naar huis moeten om onze dagelijkse aflevering van Masterchef te zien.
(Weer: 7)