West Beieren

Zaterdag 5 april 2014
Het nog een keertje omdraaien, was geen goed idee. Onbedoeld slapen we vandaag uit. Een flinke bui kort voor ons vertrek verhindert ons het oprijblok droog binnen te halen. Nog een poosje vergezelt de Neckar ons op onze tocht. Via de Romantische Strasse bereiken we om 14:30 uur Rothenburg ob der Tauber. De stad uit de 12e eeuw is ommuurd en heeft vele torens en toegangspoorten. De camperplaats is gelegen nabij de Spitaltor, waar we de stad betreden en waar vooral het bastion indruk op ons maakt. We wandelen over de overkapte muur rond de stad, die door de schietgaten uitzicht geeft op de mooie omgeving. De plattegrond in de gids vertekent enigszins. We zijn al een tijd onderweg voor we de eerst vermelde straat, de Obere Schmiedgasse bereiken. Het raadhuis wordt helaas gerestaureerd. Een doek met een print geeft een indruk hoe de gevel eronder uitziet en vanaf de gallerij op de eerste verdieping wuiven Middeleeuwse figuren ons toe. We drinken een glas wijn op het plein en kijken geamuseerd toe hoe een andere gast op het terras de hond het schuim van zijn bier laat likken. Als de hond diep in het hoge glas het bier bereikt, grijpt de man in. We raken in gesprek met de Amerikaan die in Duitsland gelegerd is en zijn vrije tijd benut om Europa te verkennen. Op de terugweg is het wijntje voelbaar in mijn benen.
(Route: B37, B27, B292, A81, B292, K2877, B19, L2251)
(Weer: 7)

Zondag 6 april 2014
Nadat we gedoucht en ontbeten hebben, gelost en geladen, zijn we aan het eind van de ochtend klaar voor de korte rit naar Nordlingen. De stad ligt verlaagd in het landschap en is gebouwd in een krater, die miljoenen jaren geleden geslagen is door een meteoor. Ook deze stad is omringd door een stadsmuur die nog vrijwel geheel intact is. Na de lunch gaan we op onderzoek. Bij de Baldingertor bestijgen we de oude stadsmuur, die we volgen tot aan de Deiningertor en hebben daarmee een driekwart ronde om het centrum van de stad afgelegd. De muur is grotendeels overkapt met een houten overkapping en open aan de zijde van de stad. Ook hier geven schietgaten zicht op de omgeving. Bij de Deiningertor verlaten we de muur en lopen naar de kerk en raadhuis in het hart van de stad. Huizen in zachte pasteltinten en met trapgevels bevolken de straten.
(Route: B25, A7, L1060)
(Weer: 7)

Maandag 7 april 2014
Na een korte rit laten we de camper achter op de zonnige camperplaats in Ulm, de geboortestad van Albert Einstein, al is er niets in de stad dat daaraan herinnert. We bestuderen de plattegrond en vinden zonder problemen het wandelpad langs de Donau naar het centrum van de stad, waarvan de geschiedenis teruggaat tot 854. Op het plein bij De Munster is markt. De gotische vijfschepige basiliek heeft de hoogste kerktoren ter wereld, 161m. en wordt gerestaureerd. Het is even puzzelen om de steigers buiten beeld te houden. Aan de andere kant van de stad vinden we, na veelvuldige navraag, het postkantoor waar we de kaart voor Romy en Michael te posten om ze te feliciteren met de geboorte van Ilan. De postzegel is duurder dan de kaart. Het Duitse postbedrijf is niet blij met het formaat, terwijl ik er niets bijzonders aan kan ontdekken.
Het voormalige raadhuis is rijk versierd met kleurige fresco’s en een astronomische klok. Het mooist vinden we het pittoreske oude wijkje met bruggetjes en water rondom het Schworhaus en dat we bij toeval vinden. Een duur drankje nuttigen we op een piepklein terras en keren terug langs de Donau.
(Route: B466, A7, A19)
(Weer: 7)

Dinsdag 8 april 2014
We vertrekken om 10:30 uur in de regen en de temperatuur holt helemaal achteruit als we de eerste bergen met sneeuw waarnemen in de Beierse Alpen. 8 graden is het nog maar. De camperplaats in Nesselwang heeft uitzicht op de skilift die buiten gebruik is. Een paar plakken sneeuw liggen op de helling als herinnering aan het afgelopen winterseizoen. We lopen de kleine afstand naar het dorp. Het is guur. We halen een paar boodschappen bij Aldi en verschansen ons in de warme camper. Met tegenzin lopen we nogmaals naar het dorp waar de toeristeninformatie nu wel geopend is en waar we het wachtwoord halen voor internet en informatie inwinnen over bezoek aan de kastelen in Hohenschwangau, die hier 20 km. verder naar het oosten liggen. We Skypen met moeder Anna en laten haar met succes via het oog van de iPad de camperplaats zien.
(Route: B28, A7, B309)
(Weer: 4)

Woensdag 9 april 2014
Het is veertig minuten lopen van het loket waar we een toegangsbewijs kopen naar het kasteel Neuschwanstein. De camper hebben we achtergelaten op de parkeerplaats. Jan heeft merkbaar last van de koude wind en de ijle lucht en de keuze is dan ook snel gemaakt. We nemen de bus. Bij de halte hebben we uitzicht op het hoger gelegen okerkleurige kasteel Hohenschwangau waar koning Ludwig II het grootste deel van zijn leven doorbracht. De overvolle bus kruipt langs een slingerende eenbaansweg omhoog. We worden afgezet nabij de Mariënbrug, vernoemd naar de moeder van koning. De brug lijkt haast te bezwijken onder het gewicht van een buslading jonge Italianen. Langzaam schuiven we op naar het midden van de brug vanwaar we een schitterend maar tochtig uitzicht hebben op kasteel Neuschwanstein. Het pad loopt naar beneden en na tien minuten staan we voor de ingang. Onze toer begint om 12:55 uur en we wachten tot deze tijd op het elektronische bord verschijnt. Pas dan kunnen we door de poortjes. Het kasteel is weliswaar spectaculair gelegen maar we vinden het wel van een hoog Disney-gehalte. Het heeft niets van het verweerde en robuuste dat wij zo bij een kasteel vinden horen. Het verbaast ons niet als we lezen dat het door een theaterdecorontwerper werd gebouwd in opdracht van Ludwig II. De hoge steile wenteltrap direct na de ingang wordt Jan te veel. Bovenaan in de gang zakt hij in elkaar. Omstanders verlenen eerste hulp terwijl ik er jammerend bij sta. Patrick, medewerker van het kasteel belt de ambulance en tracht mij gerust te stellen. Een niet-dienstdoende huisarts houdt Jan's benen omhoog en controleert de pols. Het ambulancepersoneel draagt Jan op een draagstoel langs de steile buitentrap. Ik rijd mee in de ambulance en de chauffeur vertelt dat dit in het hoogseizoen tweemaal per dag gebeurt. Ze hebben geluk: deze maal bevond de patiënt zich nog maar op de eerste verdieping, meestal moeten ze naar de vijfde verdieping.
In het ziekenhuis van Füssen wordt Jan onderzocht en moet hij een nachtje blijven. De conclusie is dat inspanning, koude, ijle lucht en het gebruik van nitroglycerine tot de problemen hebben geleid. Met de bus ga ik terug naar de camper om spullen voor de nacht te halen. Later hebben we vanuit het ziekenhuis contact met de eigenaar van de parkeerplaats om de aanwezigheid van de camper tijdens de nacht te verklaren. Ik zoek mijn heil in hotel Zum Hechten in het centrum van Füssen en op loopafstand van het ziekenhuis.
(Route: B310, B17)
(Weer: 6)

Donderdag 10 april 2014
Jan mag het ziekenhuis weer verlaten. Met de bus gaan we naar de parkeerplaats waar de camper staat. We bellen met de eigenaar, die terstond komt en ons slechts de helft van het parkeergeld laat betalen.
De camperplaats in Füssen, op een paar kilometer afstand van Hohenschwangau is uiteindelijk niet de plek die we zochten, die blijkt achteraf verderop in dezelfde straat te zijn, maar de plaats is goed genoeg voor het doel, bijkomen van alle gebeurtenissen en Jan rust te gunnen.
(Weer: 5)

Vrijdag 11 april 2014
Op enige afstand passeren we de kastelen van Hohenschwangau. Ze liggen tegen de berghelling en kijken uit over een verder vlak landschap. Zonder spijt laten we ze links liggen. Het heerlijke weer in Oberammergau nodigt ons uit voor een bescheiden wandeling. Jan is nog moe. Het dorp, wereldberoemd door de Passiespelen die er eenmaal in de tien jaar opgevoerd worden. Tweeduizend inwoners doen mee aan het spektakel. Een traditie ontstaan in 1632 , als inlossing van een belofte. Het dorp werd in die jaren getroffen door de pest. De nog levende inwoners zwoeren dat zij een toneelstuk over het lijden van Christus zouden opvoeren, als zij het zouden overleven en ze hielden woord. De voorstellingen worden opgevoerd in het enorme Passionsspielhaus. We komen meer interessante panden tegen op onze wandeling. De barokke kerk, uitbundig versierd met veel tierlantijnen, het beschilderde Pilatushuis en de alpenherberg uit 1617 en woonhuizen met muurschilderingen. Talrijk zijn de goudsmeden en de houtsnijwerkers in het dorp.
Iets zuidelijker ligt Garmisch-Partenkirchen, in 1936 het toneel van de Olympische Spelen en jaarlijks in beeld op nieuwjaarsdag voor het skischansspringen. De stad wordt omgeven door hoge bergen bedekt met sneeuw, hellingen met kale loofbomen, donkergroene naaldbomen, frisgroene weiden met daarin kleine houten chalets en langs de weg vele beschilderde huizen. Met een volle LPG-tank, onze verzekering voor koude avonden, rijden we even voor half vier Oostenrijk in. De parkeerplaats in Seefeld im Tirol is nu verboden voor overnachtingen en we rijden noodgedwongen door richting Brennerpas. In Nossl parkeren we naast Hotel Humlerhof. Achter de camper ligt een flinke klomp ijs. Voor de verlaten omgeving is het in het hotel verrassend druk. We schuiven aan voor de grootste schnitzel die ik ooit gezien heb en slapen in de luwte van het hotel.
(Route: B17, B23, B2, B177, B182)
(Weer: 7)