Istrië en Kvarner

Woensdag 23 april 2014
We klungelen rond Triëste. Enerzijds omdat we in Slovenië niet op de snelweg willen belanden. Voor die paar kilometer door dit land willen we geen tolvignet kopen. Anderzijds spelen de vele omleidingen ons parten. Haast onopgemerkt sluipen we Slovenië binnen. Het natuurschoon is indrukwekkend. Een waar spektakel, zeker in vergelijking tot het vlakke landschap rond Venetië. De beschrijving in de reisgids van het kustplaats Isola spreekt ons genoeg aan om een pauze in te lassen. Het is een aardige klim naar de kerk die hoog in het stadje staat en gesloten blijkt. We dalen af naar zeeniveau en wandelen langs de mooie wandelboulevard en door een parkachtige omgeving naar de haven. Langs zee staan kleine palmbomen in potten. Boven de kerk die we zojuist bezochten, hangt een dreigende wolk. De winkelstraat brengt ons terug naar de camper. De camperplaats is duur en gelegen langs een drukke weg. Voor hetzelfde bedrag vinden we een paar kilometer verderop in Novigrad, Kroatië, een camping. Even daarvoor bekijken we in Umag een camperplaats. We hebben gelezen dat het in Kroatië in principe verboden is vrij te kamperen, maar dat het op sommige plaatsen gedoogd wordt maar ook dat er fikse boetes uitgedeeld zijn. Het is ons onduidelijk of we hier mogen staan en we nemen het risico niet. Op Camping Mareda zijn de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen in volle gang. Vrachtwagens met wit grind rijden af en aan. Het gedeelte voor kampeerders met de Acsi-kortingskaaart ligt direct aan zee. Helemaal aan het eind is nog een plaatsje vrij. Daar hebben we geen last van de werkzaamheden, maar het is wel een kilometer lopen naar de receptie zo blijkt als de stroomkast op slot zit en ik hulp moet halen. Hoewel er internet op het hele terrein actief moet zijn, nemen we alle hotspots waar, maar kunnen niet inloggen. In het stikdonker probeer ik het bij het toiletgebouw, maar ook daar lukt het niet.
(Route: SS351, SS305, SR677, SS14, A4, SP1, SP6, SP35, SP1, RA13, SS202, SS14, 409, 111)
(Weer: 7)

Donderdag 24 april 2014
Rond het middaguur verlaten we de camping in Novigrad. Het internet doet het alleen bij de receptie en daarvan maken we op de valreep nog even gebruik. We rijden de paar kilometer terug naar Umag. Kennelijk is er een festival in voorbereiding, want de parkeerplaats voor campers is nu afgezet en er staan witte feesttenten. Buiten het centrum vinden we een andere plek. Na de lunch wandelen we rond in het stadje, waarvan het oude centrum op een smal schiereiland ligt. Op het grote lege plein staat een kerk met een losstaande toren. De huizen in een paar nauwe straatjes zijn opgetrokken uit natuursteen en dateren uit de 14de en 15de eeuw. In Novigrad parkeren we bij het busstation. Tot nu toe hebben we geluk. Op veel plaatsen langs deze kust staan de parkeertarieven aangegeven die vanaf 1 mei gelden. Die tarieven kunnen wedijveren met Nederland en in sommige gevallen overtreffen ze zelfs die van Amsterdam. Over een bospad lopen we naar het idyllische haventje. Onder de bomen staan twee campers. In de regen verkennen we de kleine stad. Op het centrale plein staan een paar Venetiaanse huizen en ook hier treffen we een losstaande toren. Ook Novigrad ligt op schiereiland en was ooit ommuurd. Grote delen van de muur staan er nog en pittoreske poortjes leiden naar de waterkant. We halen de camper op om bij onze collega’s onder de bomen te gaan staan. Op de rotonde kiezen we de verkeerde afslag en rijden ons vast bij de haven waar een auto en een vrachtwagen de doorgang blokkeren. Tegen de toegestane richting in redden we ons eruit en bereiken we de parkeerplaats. Onverwacht hebben we een onbeveiligde internetverbinding en verplaats ik de foto’s die ik vanmorgen, in de haast, bij het verkeerde verslag heb gezet.
(Route: 5002)
(Weer: 5)

Vrijdag 25 april 2014, verjaardag van Anna
We laten het beschutte plekje onder de bomen aan de rand van de haven achter ons, tanken diesel en LPG en ontbijten op een plekje in de zon. Daarna op naar Porec. Vlak voor we de stad bereiken, ligt er een vrouw op het wegdek met een jammerende jongedame ernaast. Langs de kant staat een beschadigde Smart. Langzaam ontstaat er een file. Er beginnen auto’s zich los te maken uit de rij en om te keren. Mooi om te zien hoe respectvol iedereen met de situatie omgaat en elkaar de ruimte geeft om te draaien. We volgen de stoet om via sluipwegen alsnog ons doel te bereiken. De camper kunnen we kwijt op een apart terrein bij supermarkt Mercato, een paar minuten lopen vanaf het oude centrum van de stad. Alle stadjes langs de kust hebben één ding gemeen. Overal is de eeuwenlange heerschappij van Venetië te herkennen in het straatbeeld, de open loggia’s, de klokkentorens, de koopmanshuizen en de tweetalige straatnamen. Porec was de eerste Istrische stad die koos voor het Venetiaanse bewind. Ook hier zien we Venetiaanse panden met de karakteristieke ramen. Maar er zijn ook Romeinse invloeden waar te nemen in b.v. het stratenpatroon en Byzantijnse invloeden in de zesde eeuwse Euphrasiusbasiliek, waarvan we erg onder de indruk zijn. Het complex omvat niet alleen de basiliek met schitterende mozaieken, maar ook ondermeer de toren uit de 16e eeuw, de bisschoppelijke residentie, het Atrium, het Baptisterium uit de zesde eeuw en, in de tuin, de overblijfselen van 4de eeuwse originele mozaïekvloeren. In het bisschoppelijk paleis zijn prachtige kunstschatten ondergebracht, zoals beelden, kazuifels en drieluiken. Terecht dat dit complex is toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Voor de camperaar is Kroatië een land van twijfels. Ofschoon bij de niet in bedrijf zijnde kassa overnachtingsprijzen staan aangegeven voor campers, twijfelt iedereen of je er nou wel of niet mag staan. Tenslotte is vrij overnachten in dit land verboden. De een na de andere camper verdwijnt en om 20:30 uur houden we het voor gezien. We schuiven een stukje verderop aan bij vier andere campers op een groot terrein dat is aangeduid voor campers en ook daar is de kassa buiten bedrijf.
(Route: 5002, 5042)
(Weer: 9)

Zaterdag 26 april 2014
Er heeft zich in de avond nog een auto met caravan aan het gezelschap toegevoegd. Zonder problemen hebben we hier de nacht doorgebracht.
Het zijn luttele kilometers naar het volgende stadje aan de Istrische kust: Vrsar. In de haven worden tafels klaargezet voor het vissersfeest dat maandelijks gehouden wordt. De klim naar de St. Martinkerk levert ons een mooi uitzicht op over haven, omgeving en eilandjes in zee. De Mariakerk is helaas gesloten waardoor de beloofde fresco’s voor ons onbereikbaar blijven. Rond etenstijd gaan we nog eens polshoogte nemen in de haven. Het is er druk geworden. Op bakplaten worden allerlei soorten vis, schaal- en schelpdieren gebakken. De lange tafels en banken zijn goed bezet. Helaas wordt het feest vroeg in de avond verstoord door felle regenbuien. Gelukkig hebben wij gekozen voor een overdekt terras en een vleesschotel. Een hele rij campers blijft na de feestavond overnachten aan de rand van het dorp, zo ook wij.
(Route: 5002)
(Weer: 6)

Zondag 27 april 2014, verjaardag van Thijs
Wielerploegen uit Azerbadjan, UK, NL, Frankrijk en Duitsland hebben ons ingesloten . De equipes gaan hier kennelijk van start en de karavaan wordt opgesteld.
Snel na vertrek stuiten we op het Limski Kanal. Op de parkeerplaats met veel kraampjes die vooral olijfolie en likeuren te koop aanbieden, werpen we een blik in de diepte. Het landschap is heuvelachtig en groen. Op roodbruine akkers zijn, ondanks de zondag, mensen aan het werk.
Vandaag is het toeristische Rovinj aan de beurt, waar we gratis parkeren op de camperplaats omdat het zondag is. Rovinj werd door de Romeinen gebouwd als havenplaats op een eiland. In 1763 werd de watergeul tussen het eiland en het vasteland gedempt en zo ontstond het schiereiland. De smalle steile steegjes, soms vol wapperende was, leiden naar de kathedraal die gewijd is aan Sint Euphemia, de patroonheilige van de stad. De Romeinse sarcofaag in de apsis verblijft sinds 800 n.Chr. in de kerk en bevat de relieken van de heilige. Ze werd gemarteld en gedood in 304 n.Chr. vanwege haar geloof
In Fazana gaan we op zoek naar de camperplek die in de WOMO-gids vermeld wordt. Het is een mooie plek, gelegen in bosje, maar te afgelegen. In Pula bezoeken we het amphitheater dat ooit plaats bood aan 23.000 bezoekers. Tot de 15e eeuw bleef het theater geheel intact, daarna werden steenblokken gebruikt voor andere bouwwerken. We rijden terug naar Fazana waar we overnachten op de ACSI camping Bi-Village.
(Route: 5002, 303, 5096)
(Weer: 7)

Maandag 28 april 2014, verjaardag van Ron
We zijn net een paar kilometer op weg als er iets van de camper waait. We stoppen langs de weg. Een vrachtwagentje haalt ons in en stopt voor ons. De man komt vertellen dat we onze portemonnee verloren zijn. Hij maakt dat tastbaar door ons zijn eigen beurs te tonen. Ik ren terug. In de file die achter ons is ontstaan, moedigen meerdere mensen me met gebaren aan om verder terug te lopen, want iedereen schijnt te weten waarnaar ik op zoek ben, behalve ikzelf. Midden op de weg ligt het lelijke oude tasje waarin Jan zijn tondeuse bewaart. Hij had hem even in de gleuf bovenaan de motorkap gelegd voor hij zich ging scheren.
In Pula parkeren we nogmaals bij het amphitheater en lopen een route door het centrum langs de belangrijkste bouwwerken. De kathedraal, gewijd aan Maria, is gesticht in de 5e eeuw. Zijn huidige voorkomen dateert uit de 17e eeuw. Voor de bouw van de klokkentoren in 1707 werden blokken steen uit het amphitheater gebruikt. Daarna volgen het stadhuis, de tempel van Romae en Augustus uit de 1e eeuw n.Chr., het Romeins mozaiek uit de 1e eeuw n.Chr., het Byzantijnse Maria van Formosakerkje, de Boog van de Sergii uit de 1e eeuw v.Chr., de Herculespoort uit de 1e eeuw v.Chr. en tot slot de Tweelingpoort. Het merendeel van de antieke monumenten is geintergreerd in het hedendaagse Pula zonder een heel bijzondere plaats in te nemen. Na de lunch trekken we verder naar Barban dat in de gids beschreven wordt, maar wij kunnen geen belangwekkende dingen vinden. Misschien de Nicolaaskerk maar die is gesloten evenals de buiten de poort staande 14e eeuwse Antoniuskerk. We overnachten op een fijn groen en rustig plekje achter het tandartsgebouw. Jan spreekt een jongeman aan die aan het pleintje woont en die zegt dat dat geen enkel probleem is.
(Route: 66)
(Weer: 7)

Dinsdag 29 april 2014
Labin, een paar kilometer noordelijker is ons volgende reisdoel. Als snel hebben we genoeg van het krappe stadje waarin we ons bijna klem rijden. Ook hier blijken de Kroaten zeer behulpzaam en mopperen niet als je met je dikke camper de weg verspert. Met behulp van zo’n geduldige Kroaat vinden we de begraafplaats met een royale parkeerplaats. Alleen deelt Tom ons mede dat het van daar uit 5 km lopen is naar het middeleeuwse centrum. We gaan op zoek naar een dichterbij gelegen parkeergelegenheid maar vinden die niet. We worstelen ons door de nauwe straten en houden het voor gezien. Dan blijkt de weg naar het noorden afgezet te zijn. We rijden terug naar het Barban van de overnachting en vervolgen van daaruit de weg naar Pazin. Het stadje kan ons niet bekoren. Van het centrum zijn we niet gecharmeerd. En de honderd meter diepe kloof waarover het kasteel uitkijkt, is nauwelijks goed in beeld te krijgen. We verlaten Istrië via de Vela Uckapas. Het landschap is nu bergachtig en groen. Er zijn geen enge rotswanden die ons bedreigen, maar wel een uitdaging in het stijgingspercentage van 18%. Om in de trant van de WOMO-gids te spreken: onze 140 pk raket haalt het moeiteloos. We volgen de oude kustweg en zien het eiland Krk liggen. De eerstvolgende overnachtingplaats in de gidsen treffen we aan in Senj. We veroveren daar een plekje direct aan het water.
(Route: 66, 5077, 5190, 5013, 8)
(Weer: 7)