Beieren

Woensdag 31 augustus 2011
Toen we gisteravond plannen maakten voor de route van vandaag, viel ons oog op Inzell. Hoewel Salzburg als bestemming op het programma stond, werden we enthousiast over het idee de schaatshal, sinds vorig seizoen overdekt, eens te zien. Als de Bordatlas bovendien melding maakt van een camperplaats in Inzell, is het plan geboren.
Om 9:45u gaan we op pad. Het is halfbewolkt en 20 graden. Langs de route kijken we uit naar Mac Donalds om te internetten. Bij het filiaal dat we aandoen, kunnen alleen mensen internetten die in het bezit zijn van een Duits mobiel nummer. Burger King biedt helemaal geen internet aan. Het reisverslag kunnen we dus nog niet plaatsen. Bij een Raststätte kopen we alvast een vignet voor de Oostenrijkse snelwegen, dat tien dagen geldig blijft.
Bij de afslag naar het centrum van Inzell moeten we onder de weg door om de camperplaats te bereiken. We mogen er 24 uur blijven staan. Na de lunch lopen we via een wandelpad in een kwartier naar de schaatshal, die even buiten Inzell ligt in de beschutting van een berg. Het is leuk om de hal te zien in zijn omgeving. We lopen rondom en maken foto’s en hebben het geluk dat we naar binnen mogen. Er zijn werkzaamheden in volle gang. Er ligt geen ijs en de stootkussens zijn opgerold. We slaan erop en de kussens voelen bikkelhard aan. Geen lolletje om uit de bocht te vliegen en daardoor opgevangen te worden! Op de terugweg lopen we via het kleine centrum van Inzell, dat zich mag verheugen in aardig wat belangstelling. Het VVV is ondergebracht in het raadhuis en we blijken daar gratis te mogen internetten. We plaatsen het verslag en de foto’s, checken onze mail en zijn precies op tijd thuis voor het borreluurtje.
Route: A9, A99, A8, B306)

Donderdag 1 september 2011
We vertrekken op tijd. Langs de toeristische route naar Salzburg staan op de kaart allerlei bezienswaardigheden aangegeven, waarvan we nog niet weten of het voor ons de moeite waard is.
De Gletschergarten, een hoop rotsen, spreekt ons niet aan. Maar de route door de Weissbachschlucht en over de Deutsche Alpenstrasse is prachtig. De overvolle parkeerplaats bij de Wimbachklamm blijkt een belofte voor prachtig natuurgeweld. In de kloof, waardoor een woest riviertje zijn weg zoekt, zijn trappen en loopplanken aangelegd. De wandelaar kan het water tijdens een korte tocht vergezellen. Goed zijn de lagen in de rotsen te zien, in vele eeuwen uitgesleten. We lunchen op de parkeerplaats en rijden dan richting Berchtesgaden. Hoog op een berg nabij dit stadje ligt, als een adelaarsnest, het Kehlsteinhaus. Hier beraamde Hitler snode plannen. We nemen de moeite niet om er met een bus naar toe te rijden. Teveel eer.
De Almbachklamm lijkt ons beslist een bezoek waard, maar het is een langer wandeltraject en het wordt tijd om naar een overnachtingsplaats uit te zien. We vinden een camperplaats in Freilassing, 7 km. van Salzburg verwijderd. We wandelen door het centrum, kopen bij het station voor 8,40 euro twee retourtjes naar Salzburg voor morgen en blazen met een glas wijn nog even uit op een terras.

Vrijdag 2 september 2011
Om 10:37u vertrekt de trein naar Salzburg. Na tien minuten stappen we uit bij de halte ‘Altstadt’ en lopen langs de rivier Salzach naar het centrum. Met het zicht op het geboortehuis van Mozart, waar zich binnenkort, volgens een aanplakbiljet, een Spar zal vestigen, genieten we van een kop koffie.
De Getreidegasse leidt ons naar het raadhuis. Jan vertel ik het verhaal over hoe Els en ik jaren geleden in Athene, dom genoeg zonder proviand, in de trein naar Nederland stapten. In Salzburg stapten we uit en propten ons in een park vol met in de haast gekochte lekkernijen. Ook de vele uithangborden zitten in mijn herinnering en die zijn er nog steeds, in alle maten en kleuren.
De Dom van Salzburg is rijkelijk versierd. In de gebeeldhouwde plafonds vallen mij vooral de engeltjes op die allemaal hetzelfde onsympathieke gezichtje hebben, alsof de beeldhouwer steeds eenzelfde mal gebruikte. Op tijd voor de regen installeren we ons op een klein terrasje met het uitzicht op de Hohensalzburg. Jan laat zich het dagmenu smaken en mijn keuze valt op een tosti met frietjes. Samen delen we een warme apfelstrudel met slagroom en vanillesaus.
Voor straf klimmen we naar de vesting de Hohensalzburg en nemen niet het verleidelijke en dure treintje. De vesting zelf bezoeken we niet; het is ons vooral om de uitzichten te doen.
Via de sombere Franziskanerkerk, langs het festspielhaus en door de Getreidegasse verlaten we het centrum en nemen om 15:45u de trein naar Freilassing.
Terug op de camperplek ontdekt Jan dat we toch televisieontvangst hebben. Door de bomen en het sombere weer is de accu niet maximaal opgeladen en we redden het nipt met de energie.