West Grieks Macedonië

Maandag 12 september 2011
Voor het terrein hadden we nog wel willen blijven, maar voor de voorzieningen niet. De slagboom bij de uitgang blijft gesloten. Een oude man, die komt aangeslenterd, belt met zijn mobiel. Hij denkt dat we niet betaald hebben. Als hij uitgebeld is en we onze bonnen laten zien, gaat de slagboom traag omhoog. Via de oostelijke oever van het meer rijden we terug naar Ohrid, vervolgens richting Bitola. In mijn agenda maak ik de volgende aantekeningen over (ex Joegoslavisch) Macedonië: bergen, bossen, armoede, zwerfafval, onafgebouwde huizen, minaretten, slechte wegen en aftellende verkeerslichten.
Het is rustig bij de mooie Griekse grenspost. We zijn hoopvol dat we hier snel weg zijn. Er staan twee auto’s uit Macedonië. In de rij voor inwoners uit de EU staan we als enige. De grenspost is onbemand. De inzittenden van de andere auto’s lopen ongeduldig heen en weer. Een beambte komt ons vertellen dat er gestaakt wordt. Ze benadrukt dat de douane staakt en niet de politie, waartoe zij kennelijk behoort. Heel misschien wordt de slagboom om 15:00u geopend. Het is nu 13:00u. Ze oppert de mogelijkheid dat Jan zelf de douane erop aanspreekt. En dat is natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd. De douanebeambte begint zich te verdedigen als zijn oog op Jan’s paspoort valt. “Bent u Nederlander?”, vraagt hij. Als Jan bevestigend antwoordt, zegt hij dat hij ons wel doorlaat. De slagbomen gaan open en zonder enige controle mogen we door, de opgewonden Macedoniërs achterlatend. In Florina lunchen we langs de kant van de weg in de schaduw van bomen. Het landschap langs de E86 lijkt erg op dat van Macedonië: bergen met dicht beboste hellingen. Bij de skiliften op de 1558m. hoge Pisoderion pas zou een overnachtingsplaats zijn. Er blijkt echter ook een fabriek te staan. De af en aan rijdende vrachtwagens veroorzaken zo’n stofwolk dat we hier niet willen staan. We rijden nog 50km. door naar Psarades, een plaatsje aan het Prespameer. En speciaal voor Dolf en Bep: N40°49’42,7”-O21°01’52,7”. We wandelen naar het haventje en terug over een heuse promenade in het kleine plaatsje. Spreken met de kapitein van een boot over een tocht op het Prespameer morgen en drinken wat op een terras. We zijn zeer tevreden over onze plek. (Route: B501, M26, M5, E86)

Dinsdag 13 september 2011
Het is heerlijk in de schaduw van de camper. Jan doet wat kleine klusjes en ik lees en werk aan het verslag. We krijgen Duitse buren. De man informeert of we belangstelling hebben samen met hen de boottocht te doen en de kosten te delen. Wij vinden het prima. Jan had reeds om 16:00u afgesproken. Bijna komen we te laat; we hebben onze klok nog niet verzet naar Griekse tijd. Dankzij de buren Herbert en Christa komt het goed.
Het Griekse deel van de Prespameren is sinds 1974 een nationaal park. In het gebied komen o.a. beren, wolven, otters en pelikanen voor. De boottocht op het grote Prespameer duurt ongeveer 1 uur en voert ons langs muurschilderingen, grotten, de 13e eeuwse Metamorfosi kerk en de 15e eeuwse Panagia i Eleousa. Bij deze laatste kerk meren we aan en klimmen naar boven. In een grote grot staat een schattig klein kerkje. De Griekse kapitein houdt ervan om vaart te maken met zijn boot. Pelikanen zien we wel maar de snelheid belet ons een fatsoenlijke foto te maken. Bij terugkomst nodigen de buren ons uit voor een borrel en vragen of we zin hebben met hun in het dorp vis te gaan eten. Jan kiest forel en ik souvlaki. De regionale witte wijn, die we erbij drinken, smaakt licht naar perzik.

Woensdag 14 september 2011
We zijn niet vooruit te branden. Om half tien melden de buren dat ze vertrekken, we zwaaien ze uit. Bij de bron in het dorp vullen we onze watertank en gaan dan zelf ook op pad. Het dorp Agios Achillios bestaat uit elf huisjes en ligt op een eiland in het kleine Prespameer. Het eiland wordt met een loopbrug verbonden met het vasteland. Op de parkeerplaats bij het begin kunnen we de camper kwijt. Ook onze Duitse buren staan er. Er staan stalletjes waar bonen in alle maten en kleuren worden verkocht, het regionale product. We lopen over de brug naar het eiland. Mooie rietkragen staan langs de oever. Aan het eind van de brug komen we Herbert en Christa tegen. We maken een praatje en veronderstellen dat we elkaar nog in Kastoria zullen zien, het reisdoel van vandaag. We klimmen naar het kleine kerkje boven op de heuvel en hebben een mooi uitzicht over het dorp en het meer. We bekijken de ruïne van de basiliek van Agios Achillios, ooit een enorme kerk. Het is zinderend heet op het eiland en we voelen er weinig voor ook nog naar het klooster te lopen aan de andere kant. Bij de kraampjes bekijkt Jan de verschillende soorten bonen. Onze keuze valt op bonen, die geschikt zijn voor soep. We staan net een plaatselijk drankje te proeven als Herbert komt melden dat hij vanavond een glas wijn verdiend heeft. Hij heeft op onze camper gepast. Tot onze schrik vertelt hij dat het portierraam helemaal open staat. We krijgen amper de tijd hen te bedanken, want al snel erna rijden ze door. We hebben geluk gehad; alles is er nog. Tijd voor de volgende kerk. Deze staat in Agios Germanos, een kilometer of zeven verderop en is uit de 11e eeuw. Een lief kerkje met mooi bewaard gebleven fresco’s. Ook het dorp is alleraardigst.
Bij Kastoria doen we inkopen en kopen voor Herbert een fles ouzo. We rijden het schiereiland halfrond en komen bij een kerkje en een restaurant, verscholen onder mooie oude bomen en met uitzicht op het meer van Kastoria. Op de parkeerplaats mogen campers overnachten (N40°30’36,7”-O21°17’27,9”). Er staat een Duitse camper en een Nederlandse. De Nederlanders zitten buiten en we maken een praatje.
Onze camper zetten we tussenin. Het is een zanderige ondergrond en we zoeken onze rubberen mat. Die ligt nog in Psarades. Blijkbaar hebben we onze dag niet.
De bewoners van de andere camper komen terug. Ze smijten met de deur. We veronderstellen dat ze ruzie hebben. Maar als ze Jan’s groet niet beantwoorden, vermoeden we dat wij iets verkeerd gedaan hebben. Misschien staan we te dichtbij? Herbert en Christa komen niet opdagen.
(Route: E86)