Lofoten

Donderdag 3 september 2015
De parkeerplaats staat nu vol met auto’s. Langs de weg een dikke rij scooters. De parkeerplaats is blijkbaar niet alleen bestemd voor de sporthal, maar ook voor een aan de overkant staande school. Voor we Narvik verlaten en richting Lofoten rijden, wandelen we eerst naar het centrum. De stad is een belangrijke doorvoerhaven van ijzererts uit Zweden. De Ofotbanen, de spoorlijn, neemt een prominente plaats in de stad in. Tot halverwege de helling van de bergen op de achtergrond reikt de bebouwing. We treffen een ongezellige doorgaande hoofdstraat waar op veel plaatsen werkzaamheden zijn en tot slot bezoeken we een donkerbruine sombere kerk. We kunnen niet warm lopen voor de stad en houden het bezoek kort.
Er wordt gewerkt aan een nieuwe brug zodat je vanaf 2017 niet meer helemaal rond de fjord hoeft te rijden. Wij genieten echter van de uitzichten. Voor het eerst nemen we voorzichtige herfstkleuren waar. Het zijn flinke bergen op Lofoten, hier en daar met een beetje sneeuw. De eilandengroep is dun bevolkt en de bewoners bivakkeren veelal in rode huisjes. Het is zwaarbewolkt en 10 graden. Soms zorgt een gat in het wolkendek voor mooie lichtval op het water. Een soort zeewier dat zich langs de oevers heeft verzameld, is roestbruin van kleur en geeft daarmee een mooi accent aan de omgeving.
In Lødingen ligt de camperplaats op een klein eiland dat bereikt wordt via een smalle dam. Op de grasstrook is nog een plaats vrij, zodat we nu door de voorruit naar de jachthaven kijken en door het achterraam naar de fjord waar geregeld de veerboot naar Bognes passeert. Een klein rood houten gebouw, dat er vrij nieuw uitziet, biedt de gebruikers van de jachthaven prachtig sanitair. Bovendien is er internet. We klimmen naar de vuurtoren, die op een kleine heuvel staat en hebben een mooi uitzicht op het eilandje en de jachthaven. We lopen naar het dorp dat een Italiaans restaurant en een Spar rijk is.
’s Avonds plaats ik twee verslagen.
(Route: E6, E10)
(Weer: 5)

Vrijdag 4 september 2015
Het is een feest te douchen in de prachtige badkamer. Opgefrist vertrekken we rond het middaguur richting Svolvær. Kort na vertrek komen we bij een kruispunt van wegen waar een grote parkeerplaats is bij een controlestation. Geen idee wat dit station controleert. Bij een van de twee campers die er geparkeerd staat, worden we wijzer. Je kunt hier gratis een gewichtsmeting doen. Een Noor helpt ons bij de uitvoering en tot onze vreugde is het totaal gewicht 3.320 kg. en dat is met een volle diesel- en watertank en een flinke voorraad. We bedanken de Noor hartelijk voor zijn hulp en het verkregen inzicht.
Bij weeronline hebben we de weersverwachting voor komende week bekeken. Die is niet heel slecht: wel veel bewolking en wat regen maar gelukkig weinig wind.
Het is nu zwaar bewolkt en het regent geregeld en we besluiten deze dag te gebruiken als reisdag naar het uiterst bereikbare puntje van Lofoten, naar Å i Lofoten, daar waar de E10 ophoudt. We stoppen veelvuldig om foto’s te maken. Dit gedeelte van Lofoten vinden we spectaculair met zijn schitterend gelegen vissersdorpen met huizen op palen en overweldigende natuur. Zelfs de regen kan dat niet verbloemen. Ook vandaag zorgt de bewolking juist voor extra spektakel. Lofoten wordt gevormd door zes grote eilanden en vele kleinere. Het wegennet bestaat uit een hoofdweg, kleine zijwegen, tunnels en bruggen. Bij Å i Lofoten rijd je door een laatste tunnel die toegang geeft tot een enorme parkeerplaats. Bussen, campers en auto’s die het dorp bezoeken, kunnen hier parkeren, want in het dorp zelf is nauwelijks plaats. Er loopt een wandelpad om de berg naar het centrum.
(Route: 85, E10 )
(Weer: 5)

Zaterdag 5 september 2015
Via een pad kun je vanaf de parkeerplaats naar een uitzichtpunt wandelen. We zijn blij met het waterige zonnetje dat ons gezelschap houdt. De bergen in verschillende tinten grijs geven ons een idee waar het eiland ophoudt. Om in het dorp te komen hoef je dus niet per se door de tunnel. Via een wandelpad om de berg heen, kun je naar het centrum van het vissersdorp Å i Lofoten lopen, dat meer een compleet openluchtmuseum is. Talrijke rode vissershuisjes op palen leunen tegen de wal en houten looppaden verbinden de huisjes met elkaar. Er staan rekken om kabeljauw te drogen. De winkeltjes zijn gesloten; het is buiten het seizoen. We drinken koffie en verlaten de parkeerplaats via de tunnel. We doorkruisen Sørvagen, passeren Reine en het bijzonder pittoreske Hamnoy en krijgen nog wat herkansingen voor foto’s die we gisteren niet konden maken omdat er geen gelegenheid was om te stoppen of vanwege tegenlicht. Het weer is minder dan gisteren, ondanks het veelbelovende begin van de dag. Behalve de bewolking en de regen, is het nu ook mistig. We prijzen ons gelukkig met de serie foto’s die we gisteren gemaakt hebben. We maken de kleine omweg naar Nusfjord, een aardige vissersplaats aan een klein fjord. Het wordt een kort bezoek door striemende regen en koude wind. We nemen een alternatieve route langs Stamsund, in de gids aangeprezen als een van de grotere en mooie vissersplaatsen. We vinden er weinig aan, maar de route daarentegen, direct langs zee, is adembenemend en de mist ontbreekt hier. Het hangt er maar net van af aan welke kant van de berg je zit. Zo nu en dan zien we de zon en een stukje blauwe lucht, dan weer hoost het. Het zorgt in elk geval voor sfeervolle plaatjes. Vanaf deze weg hebben we ook goed zicht op de gekartelde bergketen, kenmerkend voor Lofoten en ook vanaf het vaste land goed zichtbaar.
Het vissersdorp Henningsvaer bestaat uit twee grillig gevormde eilanden die sinds 1934 met elkaar verbonden zijn door een dam waardoor er een langwerpige besloten haven is ontstaan. Henningsvaer is te bereiken over een smalle weg en twee eenrichtingsbruggen met stoplichten. Op de ruime parkeerplaats aan het begin van het dorp worden drie busladingen Duitse toeristen afgezet. Wij parkeren er de camper voor de nacht. We wandelen rond de langwerpige haven tot het eind van het dorp om dan te ontdekken dat er geen brug over het water is en we het hele eind weer terug moeten. Inmiddels is er een stevige wind opgestoken. We moeten de camper omdraaien omdat het verschrikkelijk tocht uit de kieren rondom de koelkast.
(Route: E10, 815, 816)
(Weer: 4 )

Zondag 6 september 2015
Het dorpsgezicht van het eenvoudige Kabelvåg bekoort ons. Zijn vakwerkkerkje “ de kathedraal van Lofoten”, iets verderop langs de weg, steekt af tegen de blauwe hemel. We kijken rond in Svolvaer en begrijpen niks van de drukbezochte camperplaats bij het industrieterrein, te midden van puin en afval. De parkeerplaats bij Austnesfjorden is populair bij touringcars en dat is niet verwonderlijk. Trapjes voeren je naar het hoogste punt voor zicht op het meer en de omringende bergen. We gaan terug naar het eilandje in Lødingen. Morgenvroeg varen we van hieruit met de boot naar Bognes op het vasteland. Onze voorkeur was de overtocht van Moskenes naar Bodø en we waren bereid daar een goede prijs voor te betalen, aangezien het ons 500 km. rijden bespaart. De enkele overtocht blijkt nagenoeg hetzelfde bedrag te zijn als ons retour Denemarken – Zweden. De lengte van de camper is hier de boosdoener. Voor een voertuig tot zes meter is de prijs van de overtocht zeer acceptabel. Voor een camper langer dan zes meter betaal je de hoofdprijs. De overtocht van Lødingen naar Bognes is het compromis. We hoeven niet terug via Narvik en ook de overtocht Skarberget – Bognes wordt nu overbodig.
(Route: 816, E10)
(Weer: 7)

Maandag 7 september 2015
Om negen uur sluiten we aan bij een bescheiden rij voertuigen die wacht om de boot op te gaan. Eenmaal aan boord maken we een laatste foto van het eilandje waarop we twee nachten overnacht hebben en werken we ons ontbijt naar binnen. Een uurtje later rijden we bij Bognes de wal op. We liggen iets voor op schema en maken er een korte reisdag van. Om twaalf uur zetten we de camper in Innhavet aan het water. We doen boodschappen bij Rema 1000, scoren een heerlijk brood, een grote zak chips en de fiskkaker die Stina ons aanbevolen heeft. De rest van de middag ben ik bezig met het uitzoeken en benoemen van de vele foto’s die we op Lofoten gemaakt hebben en we eten de hele zak chips leeg.
(Route: E6)
(Weer: 5)